De feesten zijn begonnen. Tegen deze tijd zitten we wellicht aan het dessert en de koffie. Kerstavond wordt bij ons traditioneel gevierd bij mijn moeder. Samen met broer, zus, schoonbroer en schoonzus brengen we de avond door bij de mama. Zij maakt er telkens een mooi diner van. Al een aantal jaren zijn er twee kleinkinderen die de boel nog opvrolijken. Niet dat dat nodig was, want het is traditioneel een hele leuke avond. Maar de opvolging is dus gegarandeerd.
Morgen, op kerstdag doen we dit nog eens over bij de schoonfamilie. 't Is te zeggen, dit jaar doen we dat bij ons, en we nodigen de schoonfamilie uit op ons nieuwe appartement. Toen ik vroeg wat de pot ging schaffen, zei mijn ventje: we houden het simpel dit jaar. We eten kreeft. Ik heb het pas echt begrepen toen hij me duidelijk maakte dat de bereiding simpel was. Voor mij klonk het alsof we dat elke zondag aten, maar dat is dus niet zo :-)
Het viel me op dat dit door de jaren heen erg veranderd is. Toen ik jonger was, werd juist hetzelfde stramien aangehouden. Maar toen ging het telkens om een beurtrol bij Kerstmis en Nieuwjaar tussen de grootouders. Ik heb daar nooit echt bij stil gestaan, maar er is een moment gekomen waarop mijn moeder heeft beslist dat dat niet meer zo hoorde. Plots werd kerstavond opgeëist voor onze familie. Een hele tijd lang werd ook het bezoek op kerstdag bij de oma aangehouden, maar na een tijd kan dat niet meer. Haar leeftijd en infrastructuur laat het niet meer toe.
En nu is in feite alles weer bij het oude. Het feest wordt gevierd bij oma met de kinderen en de kleinkinderen. Alleen hoor ik nu bij de kinderen en niet meer bij de kleinkinderen. Ik zit nu aan de tafel bij de grote mensen en de kleinkinderen moeten nu gesust worden als de grote mensen spreken. Af en toe lukt dat wat minder, maar dat was bij ons natuurlijk niet anders. Tijden veranderen, maar soms ook helemaal niet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten