maandag 19 december 2011

P.M.S.

Iets met beroepsoriëntering en studiekeuze. Maar wat de afkorting in die context precies wil zeggen, weet ik niet. Ik weet wel dat ze in mijn geval er niks van bakten.

Toen ik de lagere school vaarwel ging zeggen moesten we een P.M.S. test doen. Daaruit zou dan blijken welke richting ik best zou uitgaan. Het toeval wil dat ik dezelfde test twee keer heb gedaan. Ik weet niet meer precies hoe dat kwam, wellicht had het te maken met de lagere school die ik verliet en de nieuwe school die ik ging kiezen. In elk geval, op een periode van enkele maanden werd ik twee keer getest.

De eerste keer concludeerde men dat ik best beroepsonderwijs zou kiezen. Wellicht was gebleken dat ik iets creatiefs moest doen met mijn handen. Iets bouwen, metselen of in elkaar schroeven denk ik dan. En daar waren wellicht ook wel redenen voor. De tweede keer dat ik de identieke test deed, moet er iemand geweest zijn die de resultaten anders interpreteerde. Ik zou immers beter kiezen voor het ASO, en best een richting met veel Latijn.

Het is uiteindelijk geen van beide geworden. Ik heb moderne gedaan met veel wiskunde: wetenschappelijke A heette dat toen. Ik ben dus geen metser geworden en ik geef ook geen Latijn. Vele jaren later moest er opnieuw gekozen worden. Ook daar ging ik langs bij het P.M.S. om hulp te vragen. In feite had ik al een school gekozen waar ik hoger onderwijs wou volgen. Maar omdat ik in een katholieke school zat, was de naam van de stadsschool in Antwerpen niet bekend bij het P.M.S. Of ze wilden het niet zeggen, dat is eerder mijn vermoeden. Ik zou beter naar Diepenbeek gaan, omdat je daar ingenieur kon worden op de katholieke manier.

Toch heb ik de raad niet opgevolgd. Ik ben in Antwerpen terecht gekomen en heb daar nooit spijt van gehad. Ik ben uiteindelijk nooit ingenieur geworden, maar informaticus. En ook dat is louter toeval want ik had niets gepland in die richting. Ik had nog wel in avondschool informatica "gedaan", maar dat heeft geen kennis opgeleverd. Enkel een diploma dat ik nooit heb benut.

Ik vind het een heel moeilijk vraagstuk. Als je jong bent, wat wil je dan worden? En wat wil je nu zijn? Is het uiteindelijk gelopen zoals je het gepland had? Allemaal vragen waar ik geen antwoord op heb. Ik weet alleen dat ik nooit echt een plan had. En dat alles wat gebeurd is eerder toeval is. In mijn geval heeft geen enkele beslissing van toen invloed gehad op wat ik nu doe. Niet de test uit de lagere school, niet de keuze om ingenieur te proberen, en ook niet het diploma informatica. En wie weet wat kan ik daar binnen tien jaar aan toevoegen? De tijd zal het leren...

3 opmerkingen: