maandag 2 april 2012

Foutje

De boekhouder had me een berichtje gestuurd. Het is al enkele jaren geleden. Het kwam binnen via de mailserver en ik las het op mijn tweede werkcomputer. Ik heb er namelijk twee. Twee computers om op te werken. Dat is al zo van de eerste programmalijn die ik ooit schreef in 1996. Twee computers dus twee schermen, zodat je werkcomputer mag crashen zonder dat het andere software die moet blijven werken tijdens je werkdag daar last van heeft. Inmiddels zijn het trouwens 4 schermen, elke computer 2 stuks. De werkcomputer heeft schermen van 30 inch, ze lijken op televisies.

Ik schrijf dit niet om het de blaaskaak uit te hangen. Er zit wel degelijk een bedoeling achter. De boekhouder had een foutje in de boekhouding ontdekt, dacht ie. Inkomende facturen van computers waar geen uitgaande facturen tegenover staan. Ik had computers aangekocht maar er waren geen verkoopfacturen naar klanten toe. En hij vond 14 stuks terug, dus het kan onmogelijk voor eigen gebruik zijn.

Ik heb hem moeten overtuigen van het tegendeel. Er zaten inderdaad 14 computers in de boekhouding die werden afgeschreven voor eigen gebruik. Ik heb niet op 1 dag beslist om plots 14 computers te gaan kopen omdat ik dat nodig vond. Maar met de jaren is dat zo gegroeid en tot op de dag van vandaag is dat nog steeds zo. Ze hebben alle 14 nut. Sterker nog, de meesten zijn meestal ingeschakeld. Een aparte teller zal binnenkort vertellen wat me dat kost aan elektriciteit. Ik weet nog dat ik in mijn kantoor in Hoboken het verbruik van 5 gezinnen had (dat zei de man van Luminus) als het op elektriciteit aankwam. Maar verwarmingskosten had ik nauwelijks. Ah ja, als je 14 computers inschakelt wordt het vanzelf warm.

Maar ze zijn dus echt allemaal nuttig. 9 stuks staan ook altijd aan. Vier computers en vijf servers. Vier computers wil zeggen die twee om op te werken en hun Apple Mac variant. Alles wat ik doe moet ik ook testen op een Mac, voor zover het mogelijk is. En een Mac is leuk speelgoed, maar dat zeggen we er even niet bij. De vijf servers zijn allemaal even nuttig. Een mailserver, FTPserver, Webserver, Fileserver en een testserver. Je zou daar één server van kunnen maken. Eén server die de vijf taken beheert. Vroeger was het ook zo. En met de jaren heb ik enorm veel problemen gehad omdat dat zo was. De open FTPserver is toegangkelijk voor iedereen. Iedereen kan daar zomaar bestanden op kopiëren en zelfs verwijderen. En dat is de bedoeling en we gebruiken dat dagelijks. Het is heel handig als een klant data moet overzetten die te groot is om in een e-mailbericht te plakken. En dat is tegenwoordig met bijna alle data zo.

Maar die vijf functies hadden veel last van elkaar. Als de FTPserver crashte - en dat gebeurde geregeld - werkte de e-mail niet meer en de websites die op de webserver staan gingen plots offline. Vandaar dat ik ze uitsplitste. Nu mag de ene crashen zonder dat de andere daar last van heeft. Het gekke is dat ze nu nauwelijks nog crashen, net omdat het is uitgesplitst.

Mijn ventje moest er altijd mee lachen. Wat voor supernerd ben ik nu met 14 computers en hoe kan je nu ooit beweren dat je ze allemaal nodig hebt. De belangrijkste (de gamer-PC) vergeet ik nog. Dat is trouwens de duurste die ik ooit kocht. Straf dat een computer om spelletjes mee te spelen duur moet zijn en een webserver bijna gratis is. Toch is het zo. Ik heb trouwens nooit gezegd dat ze allemaal noodzakelijk waren voor mijn werk hè. Ik heb gezegd dat ik ze nodig heb. Mijn gamer PC heb ik heel hard nodig maar de fiscus hoeft de toepassing niet te kennen.

Ik mis er nog enkele in de telling. Er staan er twee in de kast die ik nodig heb als oude klanten me bellen met vragen over hun software die ik ooit schreef. Die staat op oude computers en die heb ik niet up-to-date gebracht op mijn nieuw toestel. Dat zou me het leven zuur maken, want verschillende versies van de programmeertaal op één PC plaatsen is een slecht idee. En het gebeurt nog dat die klanten bellen, vorig jaar nog enkele keren. En mijn laptop is de voorlaatste. Niet zo vaak meer nodig, maar dat was het punt niet. Soms wel. Ik heb ze dus nodig. Ze zijn nuttig. En als jij dit leest, ventje, dan lees je dat op de laatste PC. De nummer 14 heb je van mij gekregen, remember? Als je dat niet nuttig vindt, verkoop ik hem wel hoor, geen probleem ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten