Vraagtekens

Hoe laat zou ik beginnen? Er is geen uur gezegd, alleen dat je vanaf 8u mogelijk binnen kan. En hoe zit dat met het aantal uren dat je doet? Een werkdag telt acht uren, dat is zo overeengekomen. Maar wat als de andere mensen om 17u stoppen? Moet ik dan zeggen: ik blijf nog 13 minuten zitten? Tot nu toe kwam dat niet zo nauw, maar ik was ook nooit echt freelance programmeur. Wat ik altijd deed was een tellertje starten als ik begin en stoppen als het werk erop zit. Nu is dat anders, want er is een duidelijk contract.

Ik moet boterhammen smeren! Een lunchpakket is toch het beste, want ik zal niet zoals vroeger een broodje kunnen bestellen samen met mijn collega's. Ik spreek dan van de tijd toen ik nog bediende was, 12 jaar geleden. En toen nog geen diagnose van diabetes, dus ik kon zowat alles eten wat ik wou. Dat zag je ook aan mijn omvang ;-)

Het kan wel hoor, na een tijd ken ik de broodjes misschien en weet ik wat ze met de suiker doen. Maar op de eerste dag wil ik niet in de namiddag een hyper doen en in slaap vallen op mijn toetsenbord. Het is niet meer thuis te doen hè, ik werk nu zoals normale mensen. En ik zal filerijden zoals normale mensen. Antwerpen-Aalst heen en terug moet je voor je plezier niet doen. Alleen moet het nu even. En wellicht overbrug ik enkele dagen met een hotelletje vlakbij, dat is toch het plan.

Had ik ooit al zoveel vraagtekens geblogd? Ik denk het niet. Het is dan ook niet niks, een eerste werkdag. Zeker als je al twaalf jaar thuis werkt zonder collega's. Oei oei! collega's! Daar had ik nog niet aan gedacht! Nu moet ik stoppen want er komen al uitroeptekens ook! En dat mag hier helemaal niet!

We zien wel. Het zal wel lukken donderdag.