donderdag 20 september 2012

Ik heb deze morgen beslist

... dat ik gelukkig ben. Er is geen speciale reden waarom vandaag anders is dan gisteren. Voor zover ik weet gaat er niks speciaals gebeuren dat mijn gemoedstoestand in de ene of de andere richting zal beïnvloeden. Ik verwacht geen groot bedrag op mijn bankrekening en voor zover ik weet ga ik niet van mijn fiets vallen.

Toch ga ik vandaag gelukkig zijn en ik kies daar bewust voor. Er zullen vandaag dingen gebeuren die aangenaam zijn. Er zullen ook dingen gebeuren die me irriteren of zelfs boos maken. Ik weet dat heel zeker. Niet omdat ik helderziende ben, maar ik weet dat zeker omdat het elke dag zo is.

De aangename dingen die ik verwacht zullen elkaar versterken. Ze zullen me extra positieve energie geven. Als ik al goed gezind ben om te beginnen, werkt dat heel goed. De vervelende dingen zullen energie wegnemen. Ik zal ze opmerken, net zoals ik de goeie dingen ga opmerken. Maar ik zal ze in hetzelfde perspectief zien. Ze zijn even groot en je kan ze vergelijken.

Ik weet al een hele tijd dat het zo is. Vroeger wist ik het niet en daarom verdiende ik troost. De negatieve dingen waren de enigen in mijn gezichtsveld. De positieve zag ik niet. Maar ze waren er allebei, net zoals dat vandaag zo is. En morgen zal het ook zo zijn.

Dit heel eenvoudige principe drong door tot een inmiddels vaste bezoeker van onze tafel. Een toevallige ontmoeting liep wat uit en een dame legde het principe uit. Hij zegt nu met zoveel woorden dat hij het licht gezien heeft. Het heeft ook bij hem geen enkele religieuze bijklank. Maar het feit dat hij nu een tijd niks meer drinkt maakte hem ontvankelijk voor dit opgewekte nieuws.

De ontmoeting was toevallig en de uitleg een openbaring. Toch is het niet haar verdienste, wel de zijne. Wellicht hebben anderen vaker een uitleg gedaan die erop leek, maar hij lachte ermee. Dat heb ik niet gehoord, maar ik weet dat het bij mij zo was. Ik vond het belachelijk om in het park te gaan wandelen omdat er te weinig licht in mijn kantoor binnenkwam. Hoe kon iemand nu zeggen dat ik dat nodig had? Wist hij dan niet welke miserie ik allemaal had? Hoe kon hij zoiets dom zeggen. Nu geef ik hem gelijk, alleen zijn timing was slecht.

Ik heb vandaag beslist dat ik gelukkig ben. Vandaag is niet speciaal. Ik deed het gisteren ook en ben het morgen ook van plan. De leuke dingen zullen me daarbij helpen. Het leukste van vandaag was net die uitleg van deze jongeman. Ik ben heel blij dat je het snapt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten