Dit keer was het net iets anders. Elke drie maanden ga ik naar het ziekenhuis. We moeten als "chronisch zieke patiënt" goed opgevolgd worden. Bij de endocrinoloog moet ik suikerwaardes die buiten de grafiek vallen kunnen verklaren en bij het diabetesteam worden praktische zaken besproken. Er wordt ook telkens bloed afgenomen om alle parameters in de gaten te houden.
Eén keer per jaar is het wat intensiever. Het jaaronderzoek is meestal een hele dagtaak. Dat is vooral zo omdat je op verschillende plaatsen moet zijn binnen hetzelfde ziekenhuis, en de afspraken liggen ver uit elkaar. Je moet dus vooral wachten...
Maar dit jaar was het uitgebreid met extra onderzoeken. Geen grote dingen, maar toch dingen die me zorgen baarden. Er is een foutje ontdekt op mijn linkerbijnier. Dat was al zo toen ik voor het eerst werd opgenomen. Omdat de endo toen sprak over een "knobbeltje" werd ik uiteraard erg ongerust. Hij heeft snel verduidelijkt dat ik niks moest vrezen. Het is wellicht de oorzaak van mijn diabetes, maar verder moest ik me er niet veel van aantrekken. En wat gebeurt er als een specialist zoiets zegt? Juist. Je maakt je nog meer ongerust. Als ik me er toch niks van moet aantrekken, waarom was er dan nu opnieuw een CT scan nodig om te zien of het ding nog even groot was? Of het extra hormonaal onderzoek dat werd aangekruist op het blad van het bloedonderzoek? Ik zag het pas toen er een family-pack van die glazen buisjes werd geopend om mijn bloed op te vangen. Normaal zijn het er een paar, nu een heel arsenaal.
Maar gelukkig alleen maar goed nieuws. Geen abnormaliteiten gevonden. Niks op de scan, niks mis met de hormonen. Alleen nog even een voorschriftje voor mijn cholesterolverlagende medicatie. Huh? Die heb ik toch helemaal niet? Wel, vanaf nu dus wel. Mijn cholesterol was altijd goed. En nu plots niet meer. Niet omdat ik te vettig eet, wel omdat de mening is veranderd over wat gezond is. Vroeger was dat voor de LDL 100 mg/dl en nu ineens 70. En dan zit ik plots in de gevarenzone.
We zullen dat dan maar doen zeker? Een pilletje meer of minder...
Jan er wordt ook veel preventief voorgeschreven..
BeantwoordenVerwijderenZo neem ik al van mijn 40 ste preventief pillen voor Cholestrol en voor de bloeddruk..
Maar nu op mijn 52 ste blijken die pillen echt wel nodig te zijn.
En idd, een pilleke meer of minder...het kan alleen maar je toekomst wat veiliger stellen, de mogelijke verwikkelingen uitstellen...als dat kan doen hoor!