Let's party

Ik ben op weg naar mijn drinkebroeder. We gaan er deze avond een flinke lap op geven. Heel deze zaterdag kijk ik er al naar uit, want het is weer veel te lang geleden.

Ik scheur over de autosnelweg in mijn huurauto. Het is dan wel geen Alfa Romeo Giulietta Quadrifoglio Verde (ik moest het weer opzoeken) maar verder doet het toch wel zijn ding. Ik rijd dus te hard, maar de iCoyote verwittigt wel als er vallende sterren zouden staan. Insomnia van Faithless vond ik altijd al zo'n bangelijke schijf, dus ik heb ze nu ook mee. Gelukkig heeft het autootje een CD-speler en best wat power in de speakers. De buitenspiegels trillen, net zoals dat in een Alfa zou zijn. Ik deed nog geen proefrit, maar ik kan het me levendig voorstellen.

Het wordt een fijne avond en ik kijk er naar uit. Eerst eten we iets heel ongezonds en dan gaan we op zwier zoals het hoort. Het danscafé heeft veel te jonge bezoekers. We moeten roepen om mekaar te verstaan, maar dat hoort erbij. De DJ zet zelfs zijn lasers aan en ik zeg nog tegen mijn drinkebroeder dat ik een kleur meer heb. Het is toogklap zoals vroeger, maar het is wel de waarheid. De muziek is goed en soms denk ik dat ik het beter kan. Dat hoort er natuurlijk ook bij. Maar sommige nummers ken ik niet, en die Shazam ik en ik koop ze meteen online aan op iTunes. Dat kon vroeger niet, Nu ben ik jeugd van de nieuwe generatie ;-)

Als de sfeer wat mindert en de oogjes kleiner worden keren we huiswaarts. En we beloven dat we dat snel nog eens doen. Dat we nu niet meer zo lang wachten.

...

Wat denk je als je dit verhaal leest? Het is exact wat er vandaag gebeurde. En dat was vroeger ook exact hetzelfde. Alleen was er vandaag één nuchter en de andere niet. Er een lap op geven en een stap in de wereld zetten doe ik heel graag. En het is even leuk als vroeger, hoewel ik weet dat niemand dat gelooft als hij dit leest. Toch niet diegene die er ook een lap op geeft inclusief de pintjes. En toch is het zo. Ik heb wel moeten oefenen, want eerst was het niet zo. Ik voelde dat ik iets miste maar dat gevoel verdween. Nu is het net zoals vroeger. Alleen is de avond korter, want ik ga naar huis op een normaal uur. De late uurtjes mis ik nu. Maar die miste ik vroeger ook, want de tweede helft van een avondje uit heb ik me nooit kunnen herinneren.