maandag 3 december 2012

Als het juichen stopt

Er is een welbepaalde dag dat je het door hebt. Het moment dat het juichen stopt is iets waar we op voorbereid zijn. Geen wijn meer, geen bier en niks sterks. Na een tijdje komt er een golf van respect. Het is geen vast gegeven, maar bij de meesten van ons is het zo. Als we het moment ooit bereiken natuurlijk.

Een gevaarlijk moment is het en we weten dat. We moeten dat ook kunnen vertellen en het lucht op. Toch mag het niet meer zijn dan dat. Als men het al zo lang normaal vindt, kan er een kleine twijfel komen. Het is het moment dat je de vraag krijgt: het kan nu toch? Je bent toch genezen? Ik zie toch niks mis aan je? Eén glaasje kan toch geen kwaad?

Er is een goede reden voor. Ze is logisch en menselijk. Ondertussen, toen jij bezig was met je leven weer op het spoor te krijgen, ben je veranderd. Mensen merkten het op en waren blij. Je kreeg plots respect voor je doorzettingsvermogen en dat geeft steun om vol te houden.

Meestal is dat zo, maar zelfs hier loopt er soms hier al heel wat fout. De nieuwe ik wordt niet per definitie gewaardeerd. Misschien hadden collega's op het werk wel liever de oude ik. Die was wel vaak zat, maar je kon met hem sollen. Hij deed niks terug zolang je zijn vluchtweg maar niet afsloot. Of misschien was de vrouw des huizes de oude ik wel gewoon. Misschien had ze liever na 20 jaar af en toe een snauw, als de bankrekening maar gevuld bleef. De oude ik had dat nog niet verwaarloosd. Het was de ideale reden om niet te veranderen. Ik zorg voor 't geld en dan kunnen ze niet zagen. Vaak worden relaties beëindigd door alcohol, maar er worden er ook beëindigd door plotse nuchterheid. Gevallen zijn me bekend.

Maar we gaan er nu vanuit dat het niet zo is. Dat het wel goed loopt, maar dat de aandacht dus plots weg is. Dan is het net dat basisprincipe dat je overeind houdt. Ik drink vandaag niet. Alleen vandaag. Ik beloof het alleen aan mezelf en ik beloof het niet langer dan 24u. Waarom staat het er eigenlijk? Waarom staat er: ik beloof het alleen aan mezelf? Daarom. Om de reden die je vandaag voelt. Was je gestopt voor je vrouw, je man, je kinderen of je baas, dan liep het nu fout. Je was alleen gestopt voor jezelf.

Jij bent veranderd, de rest van de wereld bleef dezelfde. Oh, je kreeg veel complimenten en de verandering viel iedereen op. Maar het is jouw verandering, en niet die van je omgeving. Daarom vraagt die omgeving na een aantal jaar: het kan nu toch? Je bent toch genezen? Ik zie toch niks mis aan je? Eén glaasje kan toch geen kwaad?

Het kan niet.
Je bent niet genezen.
Er is wel iets mis, maar je ziet het niet meer.
Eén glaasje kan altijd kwaad.

2 opmerkingen:

  1. Hoe lang is het nu bij jou, Jan?

    Ik herken wel veel, maar dan niet met dat glaasje natuurlijk :).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het ligt eraan hoe je telt bij mij ;-)
    Vijf jaar geleden besliste ik om te stoppen en eerst lukte dat goed alleen. Daarna wat minder en toen naar de AA. Daar kom ik nu bijna 3 jaar :-)

    BeantwoordenVerwijderen