Kwart na vijf.
Potverdekke toch die stomme hernia. Hij doet elke ochtend meer pijn. Naar de keuken lopen is een nachtmerrie. De pijnstillers liggen naast de waterkoeler maar het lijkt wel de Antwerp 10 Miles eer ik er ben. Ik wist dat het appartement groot was, maar dit is niet normaal. Ik strompel terug naar de computer.
E-mail berichten komen binnen. Jobaanbiedingen worden 's nachts uitgezocht. Zijn dat kiekens bij Stepstone of wa? Ik ken toch geen PowerBuilder en ik wil geen bediendecontract. Ik klikte dat allemaal juist aan, maar die filter veegt z'n voeten aan al wat ik vroeg. Die van Nxt-It, die werkt pas goed! Alleen echte jobs die ik echt kan stuurt ie door. Maar ik heb hem in maanden niet gehoord.
Vandaag ging het anders zijn, vandaag ging ik weten hoe ik er voor stond. Maar de rechter was te bang om zijn mond open te doen. Hij besliste van niks te beslissen. Zo staan we weer bij af.
Stop it !
Ik doe de zonneblinden open. Ze doen dienst als gordijn 's nachts. Ik heb de pijnstillers naast de waterkoeler op kantoor gelegd. Ik moet me zo druk niet meer maken. Ik neem de eerste twee dan maar voor 't ontbijt. Vandaag kom ik wel door.
De zonneblinden zijn open. Het is nog pikdonker. Nee, niet pik-pik-donker. De stad is altijd een beetje licht. Nu nog wat meer omdat de sneeuw de lichtvervuiling benadrukt. Waarom noemt men dat eigenlijk zo? Lichtvervuiling? Ik vind het wondermooi. Ik kan er wel uren naar kijken. Mijn eerste koffie is vroeg maar heerlijk. Ik hoop dat het machien niemand wakker maakt op dit uur. Dat is dan maar zo. Dan weten ze dat de koffie hier lekker is. Ik ga op het ijskoude terras staan en installeer mijn statief. Het wordt een pareltje, deze nachtfoto. Ik moet veel instellingen aanpassen, dat is altijd zo. Dat is leuk omdat ik intussen dat oude toestel van binnen en van buiten ken. Ik zou het nog niet willen ruilen. Twaalf plaatjes. De eerste weer met flits, maar dat is zo. Het komt omdat ik altijd suf ben, ook zonder hernia doe ik dat altijd verkeerd.
De e-mailberichten vink ik niet aan als op te volgen. Het heeft ook geen zin om nu werk te zoeken. Dag meneer, ik ben Jan en heb een hernia. Ik wil wel werken maar voorlopig kan ik nog niet hoor. Sorry ! ;-)
Het is niet erg vandaag. We zien wel later. Later lukt het wel weer. Het lukte tot nu toe altijd, dus het zal opnieuw lukken. En de uitspraak van de rechter komt in februari. Ze zal zijn wat ze zal zijn. Ook dan zal mijn leven verder gaan. Misschien verandert het een beetje, maar zelfs dat denk ik niet. Verandering is ook niet altijd slecht.
De foto's staan op de PC. 9 gooi ik er weg. 3 zijn wondermooi. Misschien komen straks de nieuwe sensoren. Misschien krijg ik die afspraak om ze te laten demonstreren. Misschien wordt vandaag mijn pakketje met servo's uit China geleverd. Dan kan ik aan mijn geocache beginnen die ik zelf zal leggen.
Als het niet zo is, werk ik verder aan mijn project van de verwarming. Niet te geloven wat ik gisteren allemaal heb bijgeleerd! Ik kan nu stappenmotoren aansturen van alle merken en soorten. Ik moest stoppen om 23u omdat de buurvrouw de motor hoorde tikken. Die test had ik beter overdag gedaan, bedenk ik me nu. Die nieuwe programmeertaal ligt me wel en ik kan niet wachten om er verder mee te doen. Maar om 23u ben ik gestopt. Daarna heb ik dan maar een House bekeken. Wat is die geweldig goed dit seizoen.
Misschien lukt het nog om bij te slapen. Zo meteen zal de eerste pil werken en dan kan het wel dat ik weer wat slaap vind.
Anders begin ik al aan de dag.
Want het wordt een mooie dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten