De beste dag

Ik hou niet zo van die spreuken. Ze komen in snel tempo voorbij op Facebook en je kan dan op vind ik leuk klikken als het je aanspreekt. Vaak zie ik zo'n dingen als: like als je een zoon hebt waar je veel van houdt. Ik denk dan vaak: ocharme die jongens van wie de moeder op Facebook zit en die hier niet op geklikt heeft. Ik zal dan ook niet vaak klikken op dat soort spreuken, misschien wel omdat ze me meestal niet aanspreken.

Hier wou ik wel op klikken maar ik kon niet. Dat komt omdat ze niet op Facebook voorbij kwam. Ik zit er al enkele maanden op te kijken op de donderdagavond bij de AA. En deze spreekt me wel heel erg aan. Ze is ook brandend actueel.

Ik had een systeem om bij te houden hoe de gemoedstoestand over een lange periode evolueert. Ik geef punten op mijn geluk. Een score van 0 tot 10. De psychologe had het me aangeleerd en ik doe het nog steeds. Alleen, het is veel leuker om te stijgen en minder leuk om te dalen. Het kost enige moeite om toe te geven dat het een beetje minder gaat.

Neen, er is geen probleem met het gemoed. Maar de score moet wel aangepast worden. Toen ik deze spreuk zag, had ik de moed om het te doen. Het is namelijk niet erg om één puntje op tien te zakken. Zeker als je weet dat ik net niet op 10 stond de vorige keer. Met deze spreuk weet je wat ik bedoel. Scores boven de 5 zijn pas ontstaan toen ik geen alcohol meer dronk. Dus zelfs de mooie tijden met alcohol zaten allemaal onder de 5. De slechte tijden zonder zitten bijna allemaal boven de 5.

Er zijn praktische redenen nu. De gezondheid doet pijn. Ik ging snel van werkzoekend naar werkonbekwaam. Voor de bankrekening maakt het geen verschil. De uitkeringen zijn even hoog voor de twee situaties. Als je zelfstandig bent zijn ze 0.

Eén puntje zakken is dan ook niet erg.