dinsdag 16 april 2013

Pernod

De ovenschotel met venkel, kip en Pernod was op veel enthousiasme onthaald. Daarom kwam er een tweede bereiding die dit keer op weekdagen werd gepland. Handig, zo'n grote schotel in de oven plaatsen, rijst erbij en je hebt een avondmaal. De bereiding doe je best op voorhand, de schotel moet trouwens ruime tijd marineren. Daarom kwam ze dit keer in de koelkast terecht.

Het is een indringende geur maar er is geen gevoel aan gekoppeld. Dat was vroeger wel anders, maar nu is het enkel een meer objectieve gewaarwording. Je zou het kunnen vergelijken met de buurvrouw die pannenkoeken bakt. Het geeft een heel duidelijk aanwezige geur, maar het zegt mij niks. Ik ben ook niet zo gek op pannenkoeken, dus ik krijg zeker het water niet in de mond als ze aan de slag gaat.

Toch is het nu opvallend anders. Ik kom de woonkamer binnen en ruik meteen dat er alcohol werd gebruikt in een bereiding. Ik ben daar nog meer dan tien meter af, en de bereiding staat niet op een vuur. Enkel de fles werd geopend en de Pernod werd mee in de ovenschaal gegoten. Een tijdje geleden gebeurde er een vergelijkbaar scenario. Mijn ventje had een aperitief gedronken terwijl ik aan het klussen was in het werkhuisje. Als ik de woonkamer binnenkom, ruik ik meteen het aperitief en ik zeg ook meteen: "aah, is 't weekend begonnen?". Ondertussen stond het kleine lege glaasje al in de afwasmachine, maar toch had ik meteen de geur opgemerkt.

De schotel met de Pernodbereiding moest nu in de koelkast. Eén dag later zou ze dan in de oven gaan voor het avondmaal. Maar tijdens de dag gebruik ik uiteraard de koelkast met enige regelmaat. Nu heeft de schotel echt wel heel de koelkast ingepalmd. Niet dat ze zoveel plaats inneemt, ik bedoel de geur. Het is echt niet te harden, ik kan het nu alleen maar met één ding benoemen: het stinkt. Dat doet dus helemaal niets aan de smaak, want de bereiding is heel lekker, maar nu ze in de koelkast staat kan ik het niet anders benoemen.

's Avonds gaat de schotel de oven in, en na drie kwartier is het gerecht klaar. Wel niet helemaal, ik had het beter effectief drie kwartier laten staan. Laten we zeggen dat de venkel behoorlijk al dente was. Maar het is effectief heel lekker en ik heb er ook geen last van. Het stoort me niet dat er alcohol inzit en er is ook geen onweerstaanbare drang om nu ineens aan de fles Pernod te gaan lurken. Maar voor de periode van het marineren moeten we een alternatief vinden.

Ook als er aan tafel rode wijn wordt gedronken, vind ik dat het stinkt. Wit of rosé is heel wat minder erg, maar ook de meeste soorten bier vind ik stinken. De vraag is weer wat er nu normaal is. Of ik vind te snel dat alcohol stinkt, of ik moet leren aanvaarden dat het overal aanwezig is en het idee laat wennen. Het doet me denken aan mijn jeugdjaren. Ik denk dat het bij alle kinderen zo is. Als kind vond ik dat bier en wijn stonk. Mijn ma heeft me geleerd dat het niet zo is, dat grote mensen dat juist heel lekker vinden.

Weet je wat ik denk? Ze zat er gewoon naast.

1 opmerking:

  1. Ik krijg ook altijd die opmerking als ik zeg dat ik geen bier of wijn drink omdat ik het niet lust: "Je moet dat leren drinken, ik lustte dat vroeger ook niet". Dat is toch één van de stomste dingen die ik al gehoord heb.
    Champagne/Schuimwijn lust ik ook niet, maar daar drink ik tegenwoordig toch maar een klein glaasje mee ook al vind ik het niet lekker. Ik heb geen zin om telkens die stomme discussie te voeren.
    Heel soms een jeneverke of wat amaretto gaat er dan weer wel in.

    BeantwoordenVerwijderen