Er moest dertig in de titel staan, maar ik had me voorgenomen om veranderingen hier zeker ook te plaatsen. Het blijft een beetje mijn dagboek hè, ik wil later zien wat er gebeurd is.
Drie dagen was voor mij de limiet. Ik had al vaker één dag zonder pijn gezeten en meteen komt er een geweldig gevoel van euforie in mijn hoofd. Eindelijk, 't is allemaal voorbij, ik kan weer normaal wandelen en zitten zonder dat elke beweging moet voorspeld worden. Zonder dat ik elke keer moet denken of dat wel kan met die constructie in mijn rug. En elke keer weer was het na één dag weer helemaal om zeep. Dan lag ik opnieuw veel te veel uren plat op bed om te vermijden dat het erger werd.
Maar een beetje positief mag ik zijn. Ik had vooropgesteld: drie dagen. Als het drie dagen zo goed als niks is, dan zijn we echt een stap verder. En daar zijn we nu. Sinds meer dan drie dagen is de pijn zo goed als weg. De medicijnen zijn gehalveerd, nu neem ik enkel nog 10mg Targinact en geen andere dingen meer erbij. En zelfs met die dosis is er bijna geen pijn meer. Wandelen gaat vlot, op een stoel zitten voor een uur of twee lukt ook al vaak. Het blijft uitkijken, want de laatste AA meeting bekwam me slecht. De dag erna heb ik heel de dag last gehad.
Maar over het algemeen alleen maar goeie dingen nu. Hopen dat ik het niet verpest door het op te schrijven. Don't want to jinx it. Google dat maar eens ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten