Het grote 'foert' moment

De maat was vol. Het moest nu maar eens gedaan zijn, had ze gezegd. Dat ie maar eens terugkomt als ie wat langer nuchter is, want zo kan het echt niet meer.

Eentje maar, één karakterfout was de aanleiding. Later noemde ik het in een moment van herkenning 'het grote foert-moment'. Als ik arrogant mag zijn, noem je dat goede raad geven. Anders hou ik het liever bij ervaringen delen die ik heel goed ken.

Maar dat is o zo groot, die herkenning. Het potje kookt over en het enige wat ik kon doen is weglopend iets roepen over een pot die je op kunt. Misschien denk ik dat alleen en zijn die woorden er niet echt. Maar steevast wou dat vroeger zeggen dat de concentratie alcohol die avond hoger lag dan andere avonden. Het tempo waarin het steeg, ook. Wie denken de anderen wel dat ze zijn? Er zijn limieten aan wat ik aanvaard, en dit pik ik dus niet. Foert!

Toch is er iets vreemds. Ik zeg dat ik dat nu niet meer zo heb, en dat blijkt niet waar te zijn. Ik heb mijn mond vol over hoe ik veranderd ben en hoe ik mijn karakterfouten heb aangepakt zoals dat trouwens staat ergens in een stap van ons programma. Het is een stap tussen vier en tien, maar ik weet niet dewelke. Maar ik ken die range omdat ik altijd beweer dat ik enkel één tot drie en elf en twaalf gedaan heb. Dat blijkt dus ook al niet te kloppen, want deze stap zit ergens in mijn todo reeks.

Maar dat is de kritiek. Hij is gegrond, want net vorige week liep ik weg van een discussie. En dat moet ik beamen, want ik herinner me het goed. Toch was het helemaal anders, want mijn promille veranderde niet die avond. Het potje kookte trouwens over omdat het al behoorlijk vol was, en dat herinner ik me ook. Ik heb zelfs het fundament van de kritiek ingezien en aanvaard. Het is niet omdat kritiek me boos maakt dat ie niet gegrond is. En binnen 24u heb ik de basis van de kritiek dan ook aangepakt. Het probleem is nu trouwens van de baan, terwijl ik vroeger koppiger nee bleef zeggen in mijn eigen wereld waar hoogstens één persoon gelijk had.

Eén van die stappen staat daar nog. Ergens tussen vier en tien. Maar lees ze eens heel goed. Luister eens heel goed naar wat de anderen zeggen. Het boekje met de stappen is geen bijbel. Mensen zitten een half leven lang aan dezelfde tafel zonder ze allemaal te doen. Het zijn suggesties, levensvragen die een antwoord krijgen en die je mag lezen als je dat wil. Weet alleen dat ze er staan en doe er iets mee als je er klaar voor bent. Of doe er niks mee en geef er een draai aan. Draai net zo ver tot de factor alcohol weg is uit het 'foert' moment.

Voor mij is dat nu voldoende. Ooit leer ik ze misschien nog af, maar haastig ben ik niet. Want mijn 'foert' moment is nu droog, en dat vind ik al een levensgroot verschil.