Huiswerk

Lelijk, dom, lui, verlegen, alleen en anders. Dat is een zware last om te dragen. Stel dat dit je zelfbeeld is, dan is het niet fijn om 's morgens op te staan en de dag in zo'n lichaam door te brengen.

Omdat dat moeilijk is, komt er een eindeloze gedachtenspiraal op gang. Omdat dit het idee is dat je over jezelf hebt, kom je in de problemen. Waarom zou je immers moeite doen om het huiswerk dat je krijgt met succes uit te voeren? Maakt niet uit in welk stadium van je leven je zit, huiswerk is er namelijk altijd. Als je jong bent is dat: ga naar school, doe je best, maak je taken, leer je lessen en zorg voor goede punten. Het huiswerk omvat andere aspecten, want het leven van een kind of tiener omvat meer dan dat. Daarnaast moet je sociaal zijn, na de school moet je afspreken om leuke dingen te doen met vriendjes. Je moet hobby's hebben omdat het leven meer is dan school alleen.

Het huiswerk verandert. Wees succesvol in je werk, doe je best, zorg dat je collega's en je baas op je kunnen rekenen zodat je een goed loon verdient. Je hebt dat nodig, want zonder geld ben je niks waard. "Geld maakt niet gelukkig maar het helpt wel" moest ik vaak horen. Waarmee dus bedoeld werd dat geld wél gelukkig maakt en de originele spreuk belachelijk werd gemaakt. Je moest ook geld hebben om je hobby's en je sociaal leven uit te bouwen. Alle hobby's kosten geld en op stap gaan met vrienden trouwens ook. Je kan dus maar best zorgen dat je genoeg geld verdient, zodat je niet moet onderdoen voor je leeftijdsgenoten.

Ik ben gebuisd over heel de lijn.

Ik was dan ook anders, remember? Lelijk, lui, dom, verlegen en alleen zijn helpt niet om het moeilijke huiswerk uit te voeren. Ik heb het dan ook nooit uitgevoerd, ik koos kort na mijn 17de verjaardag om in een andere wereld te gaan leven. Ik ging op stap en leerde nieuwe vrienden kennen. Ik ging op kot en leerde nog meer vrienden kennen. Ik was plots sociaal, welbespraakt, grappig en uitbundig. Lui zijn of een beetje dom was niet erg in die vriendenkring. Ook uiterlijk was er niet belangrijk.

Uiteraard was er slechts één ding veranderd: ik dronk alcohol. Veel alcohol. Twintig jaar later werd duidelijk dat het niet de juiste keuze was. Ik voelde me nog altijd lelijk, dom, lui, verlegen, alleen en anders. Alleen als ik dronk, was het gevoel weg.

De bron aanpakken van het originele probleem begon dan pas. Psychologen legden me uit dat pestgedrag in mijn jonge jaren de oorzaak waren van mijn laag zelfbeeld over mijn uiterlijke verschijning. Dom, lui, verlegen en anders was ik geworden omdat anderen het me ingeprent hadden. Eindeloos werd herhaald dat ik slim genoeg was, als ik maar meer mijn best deed. Een IQ test wees trouwens jaren later uit dat ik inderdaad erg slim was en ervaringen uit mijn weinig succesvolle carrière wezen uit dat ik heel gedreven kon zijn als ik de juiste prikkeling kreeg. Verlegen zijn ben ik verleerd en alleen ben ik al lang niet meer. Anders ben ik wel, maar dat is iets om fier op te zijn.

Plots niks meer drinken loste niks op. Het plaatste me gewoon terug naar af. Het ene grote probleem moest eruit, en dat was die eindeloze spiraal van piekeren in mijn hoofd. Denken zonder te kunnen stoppen is een marteling. Als één idee in je hoofd nooit weggaat en je dag verpest, dan moet je een oplossing vinden om je gedachtengang te stoppen. Een pint drinken wou ik niet meer, maar dat was het enige effectieve wapen dat ik had.

Je kan moeilijk zeggen dat ik verlegen ben. Ondertussen was ik misschien al wel een half uur aan het praten in een kleine groep met échte vrienden. Ik vertelde hoe ik dus deze stap kon zetten die in ons boekje nummer elf heeft gekregen. Het boekje praat over God, gebed en bezinning. Toen ik dat naast me neer had gelegd zoals ik dat in alle andere stappen moet doen, bleef er één ding over: meditatie. Een praktisch truukje dat ik leerde in de cursus mindfulness en tot op de dag van vandaag nog heel vaak toepas. De vorm is anders, maar de inhoud is gelijk. Ik lig niet meer op een matje zoals in de les, maar tot rust komen in je hoofd heb ik helemaal onder de knie. Over niks nadenken is moeilijk, maar ik heb het geleerd. Een negatieve gedachtenspiraal kan ik stoppen met eenvoudige oefeningen. Ook zonder cursus lukt het nu, het werd een automatisme.

Leven van dag tot dag is de sleutel tot geluk. Dat grote huiswerk heb ik naast me neer gelegd. Ik neem de uitdaging niet aan. De nieuwe opdracht is: wees vandaag gelukkig en dat lukt wonderwel. Alle elementen die me aangeleerd werden zijn overbodig. Vandaag gelukkig zijn is zo eenvoudig, dat kan elk kind. Misschien is dat net de fout die we maakten? Als je nadenkt als een kind heb je geen aangeleerde ballast en dan komt geluk vanzelf.

Ik ben niet alleen, zo blijkt. Ik zag het, dat je met veel aandacht luisterde. Ik zag dat je de meeste van deze zorgen ook had. Alleen had je veel van hen nu nog. Je mag me niet onderbreken, dat zijn de regels. Maar na de meeting mag het natuurlijk wel. Ik kan enkel de ervaring delen, ik kan ze niet oplossen voor iemand anders. Ik kan wel een objectieve spiegel zijn en zien dat vele zorgen ongegrond zijn. Ik heb ogen en oren die me vertellen dat zorgen ongegrond zijn. Ik ben objectief omdat ik op een afstand sta, en niet belemmerd door die gedachten in jouw hoofd. Ik zou een goede psycholoog zijn, maar heb de cursus voorlopig nog niet besteld. Maar het blijft een uitdaging die ik ooit zal aangaan, alleen is de timing nu slecht.

Maar uitstel is geen afstel. Mijn gezondheid verplicht me om eerst te laten gebeuren wat er komt.

Tot die tijd hou ik me bezig met gelukkig zijn.

Dag per dag.