maandag 28 april 2014

OLED Displays

Ken je dat, een OLED display? Het lijkt een beetje op een LCD display, alleen is er geen achtergrondverlichting. Dat komt omdat de puntjes van de display zelf licht geven in plaats van verkleuren zoals dat in een LCD display gebeurt. OLED displays vind je vaak terug in telefoons en mp3-spelers.

In China hebben ze die ook! Deze drie formaten hebben verschillende kleuren (wel maar telkens één kleur) en een verschillend aan puntjes op het scherm. Voor de rest lijken ze erg op elkaar en één ding is een gigantisch struikelblok: het is geen doe-het-zelf materiaal. Het zijn specifieke vervangdisplays voor echte mp3-spelers of andere gadgets. Je kan die dus niet zelf besturen.

Eén manier om dat toch te doen is deze. Ik heb een vierde model gekocht waar dus al een printje aan vast hangt. Een Chinees heeft hier zijn hoofd al over gebroken om uit te maken hoe je er wél een doe-het-zelf model van maakt. Dit is mijn backup, ik wil zeker zijn dat er zeker één model werkt.

Maar de uitdaging blijft toch om de eerste modellen te gebruiken omdat het voordelen heeft. Ik kan de elektronica die ik eraan vastkoppel op één printje houden, en de prijs is veel lager omdat het waardeloos is in de DIY community. Enkel als je dat soort mp3-speler hebt met een kapot scherm, kan je dit gebruiken.

Er zijn verschillende redenen waarom dit onbruikbaar is en één is zeker de connector. Dat is allemaal veel te klein om te solderen en in een mp3-speler gebeurt dat met een robot. Toch denk ik dat het moet lukken en ik was van plan om één printplaatje te maken waar de koperen baantjes zo dicht bij elkaar staan dat je hem kan vast solderen. Dat is de bedoeling van de connector, trouwens. Ook in een echte mp3-speler is ie gesoldeerd.

Maar toen viel me iets op. Deze twee connectors hebben 28 en 30 pinnetjes. Je zou dus maar een klein verschil mogen zien, maar als ik ze tegen elkaar leg, zie je dat het verschil te groot is voor slechts twee pinnetjes.



Onder de microscoop zag ik het: ze zijn dus niet identiek. De ene heeft pinnetjes die 0,65mm uit elkaar staan, bij de tweede is dat 0,70mm. Dat scheelt dus maar 5 honderdsten van een millimeter, maar het maakt dat ze niet passen op dezelfde print.



Om te beginnen heb ik de simpelste gekozen. Op de eerste foto in 't midden staat er eentje met een connector van 15 pinnetjes die 0,65mm uit elkaar liggen. Dat wil dus zeggen dat er 15 banen liggen op minder dan één centimeter. Bij de hobbyïst is dat normaal 4. Vandaar dit ontwerp. Bovenaan zie je doe-het-zelf pinnetjes die je kan solderen, onderaan de mini-versie.




Ook daar was meteen een probleem: de software die ik gebruik om printen te ontwerpen, kan dat niet aan. Het fijnste raster om baantjes te maken is 0,10mm. Je kan dus geen banen op 0,65mm uit elkaar leggen. Als je goed kijkt, zie je hier dan ook dat ik dat niet gedaan heb. Er liggen telkens twee banen op 0,60mm en 0,70mm van elkaar. Op de totale breedte van één centimeter komt dat dus juist uit, maar in feite liggen ze niet even ver uiteen.


Toch zie je hier op het eindresultaat dat ik er bijna boenk oep zit ;)


Let wel: de breedte is slechts één centimeter in het totaal. Dat ik links een beetje verder uitkom, is dan ook het minste van mijn zorgen.
De connector onderaan is machinaal gemaakt, de baantjes daarboven zijn van mij.

Nu nog vastsolderen, dat is ook best een uitdaging !

P.S. de foto's zijn hier tegenwoordig van behoorlijk foute kwaliteit. Dat komt omdat mijn 'goei machien' een gebouw aan 't fotograferen is ;)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten