vrijdag 9 september 2011

Euro Millions

Ik zag net de trekking van Euro Millions op de televisie. Het bracht mooie herinneringen terug. Mijn ex-colega Maarten speelde geregeld mee met deze loterij. Hij begon vaak een aantal dagen op voorhand erover te spreken. Hoe het zou zijn als ie zou winnen. Wat zou je allemaal kunnen doen met zoveel geld?

Ik had een éénmansbedrijfje en ik werkte samen met een collega die dezelfde vorm gebruikte. Hij had Maarten in dienst genomen als bediende. Strikt genomen was Maarten dus eigenlijk niet echt mijn collega, maar in de praktijk werkten we wel elke dag samen.

Als ik met Maarten over Euro Millions sprak, kwamen we altijd uit op dezelfde discussie. Ik vond dat je met de superpot te veel geld had om nog gelukkig te kunnen zijn. Wat zou je immers doen als je alles kan kopen wat je maar wenst, en dat nog eens maal 10. Je zou geen streefdoel meer kunnen hebben.

Maarten zag dat anders. Of dat zei ie toch telkens. Hij kwam steeds uit op hetzelfde idee. Hij zou het bedrijf van zijn baas overkopen. Hij zou zelf baas spelen en de software zelf gaan verkopen zoals hij dat wou. Hij zou het beter kunnen, want nu liep er veel fout en hij zou dan wel eens tonen hoe het wel moest.

Urenlang kon Maarten fantaseren hoe het zou zijn. Hij zou mij natuurlijk als collega willen houden, want hij vond mij een goede programmeur. Wij zouden met z'n tweeën de business heel goed kunnen runnen. Beter dan hoe het nu ging. En hij zou me natuurlijk beter betalen, want ik verdiende toch wel te weinig. En hij zou me een BMW M3 cadeau doen als firmawagen. Dat was toen mijn droomauto. Hij zou mijn huis overkopen zodat ik een goede cent opzij kon zetten. Ik mocht er dan natuurlijk gratis blijven werken in het kantoorgedeelte. Hij woonde nu in dat huis, ik verhuurde het aan hem voor een vriendenprijsje.

Ik mocht nooit tussenkomen om hem te zeggen dat het niet kon, dat het nooit kon gebeuren. Ik deed het dan ook niet meer en ik ging mee in de fantasie. Het kwam uiteindelijk toch wel altijd neer op het feit dat ik wel gelijk had. Als Maarten de Euro Millions won, had hij veel te veel geld om die droom waar te maken. Hij zou met een tiende van het geld zijn droom kunnen waarmaken. Daarom besloten we altijd met te zeggen dat je beter op de Lotto speelt. Dan heb je meer kans om te winnen en de winst is wel tien keer kleiner, maar de droom kon je net zo goed financieren.

Het besluit was gemaakt. Je kon beter op de Lotto spelen. Een paar dagen later zei hij dat ie niks had gewonnen met de Euro Millions. Dus toch niet op de Lotto gespeeld? Aah neen, het was Maarten. Net even koppig als ikzelf. Wel meepraten over alles en nog wat, maar als het er op aan kwam deed ie zijn platte goesting. Me too.

Ik mis de dromen. De verspilde uren. Ik mis Maarten.

2 opmerkingen:

  1. Jullie hadden echt een formidabele band, hé ... Dat lees je in elk woord dat je hier nu schrijft.

    Sterkte ermee, Jan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vandaag heb ik je post al zeker 8x gelezen, Jan. Ik voel je verdriet maar ook de vreugde die jullie hadden. Net die band maakt het zo moeilijk als je een dierbaar persoon verliest.. De herinneringen houden hem wel levend en zo kunnen wij Maarten ook een beetje leren kennen..

    BeantwoordenVerwijderen