dinsdag 27 september 2011

Hernia, hernia, hernia

Geen 3 maal om extra hard te klagen. Maar wel omdat ik er dus drie heb. Een hernia krijg je als de schijven tussen je ruggewervels "uitlopen" en zo tegen je ruggemerg gaan aandrukken. Op die plaatsen ontspringen zenuwen naar je hele lichaam en die kunnen dan gekneld raken en ontsteken.

Dit is een doorsnede van een deel van de wervelkolom. Deze sukkelaar ligt dus op zijn buik. Het lichtblauwe stuk is het ruggemerg en de plaatsen waar "wortel" staat geven aan waar de zenuw vertrekt.

Zo zal bijvoorbeeld deze gekenelde wortel "L5" pijn geven in je scheenbeen en je middelste tenen. Dat is uitstralingspijn, pijn die je dus op een plaats voelt waar niks mis is. Er is een probleem in je rug, en je tenen doen pijn.

Ik ben geopereerd aan één hernia in oktober vorig jaar. Ik lag al een maand in bed want ik kon niet meer stappen (of zitten, zelfs niet kruipen). Pijnstillers werkten niet meer en epidurale inspuitingen ook niet. Ik had er 3 nodig, maar omdat de eerste al na 2 dagen geen effect meer had werd besloten tot operatie.

De onderste hernia werd dus verwijderd. Men heeft een stuk weggesneden van de tussenwervelschijf L5/S1, dat is de rechtse donkergrijze schijf op de tekening. Het resultaat was echt een mirakel. Alle pijn weg onmiddelijk na de operatie. De dag erna kon ik weer gewoon stappen.

Tot in februari was ik volledig verlost van de pijn. Maar toen kwam het terug, nu op andere plaatsen in mijn linkervoet. Nu heb ik dus last van de middelste hernia, zoals die op de tekening. Ik heb 20 sessies bij de kinesiste gehad maar die hielpen niet veel. Ik heb er wel goed geleerd om met mijn rug om te gaan, maar qua pijn was het altijd tijdelijke verlichting.

Nu neem ik enkel nog één pijnstiller (Dafalgan forte) en af en toe een ontstekingsremmer (diclofenac). De zenuw raakt telkens opnieuw ontstoken omdat de hernia er tegen duwt. Maar die ontstekinsremmer verhelpt dat.

Alleen gaat het de laatste weken weer slechter. Ik kan moeilijk gaan en ik ben weer een beetje mankepoot. Misschien komt het gewoon door het feit dat ik wat actiever ben dan vroeger, maar ik ga toch eens langsgaan bij meneer doktoor om te zien of hij niks anders kan voorstellen. Ik wil niet meer onder 't mes, hoor! Maar er zijn nog opties. Andere medicijnen, misschien terug een epidurale infiltratie.

1 opmerking: