Zelfstandig

Dat ben ik. Het heeft veel facetten, maar je kan die allemaal op mij toepassen.

Wonen

Ik heb als puber gemerkt dat het een eigenschap is die erg in me zit. Ik moest heel jong al een aparte slaapkamer hebben. Ik wou ook niet dat iemand anders daar te veel aan morrelde. Mijn moeder poetste de slaapkamers van de kinderen, maar bij mij mocht ze na een tijd niet meer binnen. Ik was veel bezig met electronische spullen en af en toe gingen er dingen stuk als ze wat enthousiast opruimde. Het resultaat was dan ook dat mijn slaapkamer voor eeuwig een gigantische puinhoop was.

Leven

Daarna volgde mijn studentenkot. Er ging een hele wereld voor me open. Zelf voor je eten zorgen! Zondag was traditioneel grote familiedag, en er werd veel gekookt. De mama wou telkens restjes meegeven, maar ik wou dat niet want ik wou het allemaal alleen kunnen.

Mijn studententijd was vooral mijn platte goesting doen. Het resultaat was dat ik academisch gezien geen gigantische successen heb geboekt. Industrieel ingenieur ben ik niet geworden. Op het einde van de derde jaar moest ik de handdoek in de ring gooien. Te weinig lessen gevolgd, te veel gefeest. Daarna in avondonderwijs nog wel een A1 informatica behaald, maar 7 jaar studies hadden meer kunnen opleveren.

Relatie

Hetzelfde verhaal. Ik heb niet dezelfde interesses als mijn ventje. We hebben andere hobbies, en andere mensen waar we mee omgaan. Ook wel gemeenschappelijke vrienden, maar je kan ons toch moeilijk vergelijken met een klassiek man/vrouw gezin met kindjes.

Werken

Mijn eerste job als bediende heb ik slechts vier jaar kunnen volhouden. Dan is duidelijk geworden dat ik echt niet voor een baas kon werken. Hoewel ik met mijn toenmalige werkgever een heel goede verstandhouding had, hij was ook programmeur en we dachten over veel zaken in dezelfde richting. Maar het is foutgelopen toen hij besliste zijn klein bedrijfje inclusief werknemers (me too!) te verkopen, en ik kwam terecht in een bedrijf met een 20-tal werknemers. Ik heb er nooit mijn draai gevonden. Veel mensen die dachten alles beter te weten dan ik. Plots had ik het gevoel dat ik 5 bazen had. Ik moest ja knikken en onzinnige dingen programmeren.

Ik ben heel hard weggelopen. En dan dus zelfstandige geworden. Niet gemakkelijk! Na een jaar besliste mijn accountant (ja die had ik toen al) dat ik beter een éénmansbedrijfje zou oprichten. Fiscaal veel interessanter. Ook niet gemakkelijk! Het is zelfs een aantal jaren heel slecht gegaan. Gelukkig is dat nu al een tijd heel wat beter.

Ik ben nu 11,5 jaar verder en ik zou dit voor geen geld willen missen. De vrijheid die je hebt, de beslissingen die je (voor zo ver het kan) zelf kan nemen. Als het even niet vlot gaat kan ik beslissen om te stoppen voor vandaag. Gaan lunchen, iets gaan drinken, gaan shoppen. Heerlijk.

Maar er zijn minpunten. Niet werken is geen geld verdienen. Als je ziek wordt, is het dikke miserie. Je kan wel je netto-inkomen gedeeltelijk waarborgen, maar je zaakje zelf draait niet als je er niet bent...

Het is een keuze. Een moeilijke, maar voor mij een noodzakelijke. Want het zit in de genen, ik heb het van mijn moeder. Soms beklaag ik die keuze, want ze heeft me al erg veel kopzorgen bezorgt. Maar ik weet dat het alternatief voor mij niet werkte. Misschien denk ik er ooit weer anders over, maar voor nu:

Agora Software is cool ! :-)