zaterdag 1 oktober 2011

Sabien Tiels

... was op het middagjournaal. Ze geeft me een heel apart gevoel vanbinnen. En dat is geen goed gevoel. Wacht, daar wil ik helemaal niet over schrijven, maar toch leidt dit ergens toe.

We kregen op de cursus Mindfulness deze week de opdracht om een lijstje in te vullen met kolommen. Hey! Dat ken ik! Mijn therapeute deed dat ook altijd. Ik ken ze! Het zijn juist dezelfde truuken van de foor.

Het lijstje gaat over kleine, positieve ervaringen die we deze week moeten opschrijven als we plots worden overvallen door een vloed van emotie. Een beetje minder mag 't ook zijn. Je moet iets voelen. En dat was dus vanmiddag op het middagnieuws. Helaas... Sabien Tiels telt niet mee. Het gevoel dat ik krijg is niet erg positief. Sorry Sabien.

Maar het item ging over Mary Boduin, een liedjesschrijfster die 70 is geworden en dat werd gevierd. Ze schreef onder andere "dag vreemde man" en "gelukkig zijn" van Ann Christy. Tiens, dat heb ik precies al eens geblogd...

Het lijstje heeft kolommen als: wat was je ervaring, wat was de emotie, wat was je gedachte, en wat was je lichamelijke gewaarwording. Heavy stuff! Maar ik heb het braaf ingevuld: de ervaring was het nummer "gelukkig zijn", de emotie: geluk zeker? De gedachte: wel ik draaide het altijd toen ik DJ was, dus daar dacht ik aan terug. De lichamelijke gewaarwording: kriebels!

Ik vind het echt nog altijd een heel mooi nummer. Als ik het draaide, was het altijd in 't laat als de meute al stevig in de wind was. Dan zong iedereen het mee. Ik heb het ook gedraaid op de 70ste verjaardag van de vader van een vriend. De gemiddelde leeftijd van de genodigden was rond de 70, en die vonden het ook allemaal heel mooi. Het spreekt blijkbaar een breed publiek aan.

Mijn therapeute gebruikte net dezelfde truukjes. Ik moest een lijst maken van de momenten dat ik een kalmeerpil nam. Mijn huisdokter had ze voorgeschreven met de dosering: 2 per dag, indien nodig. Wat is dat nu voor een dosering? 't Is ofwel 2 per dag, ofwel indien nodig. Ik snap het wel hoor: maximum 2 per dag en minder als het kan. Hij zei dus: neem er gewoon 2 per dag en mijn therapeute hing in de gordijnen: nee, nee, Jan... indien nodig!

Ik moest een lijstje invullen met kolommen als: wat is het moment dat je zo'n pilletje neemt, helpte het, was het preventief, was het nodig (achteraf gezien). Ik vulde elke week het lijstje in en las het voor tijdens ons babbeluurtje. Ze hoorde wel wat ik zei maar ze luisterde niet. Na drie weken begin ik echt uit mijn nek te kletsen. Dingen te zeggen die nooit gebeurd zijn. Ze merkte het wel en zei: je hebt het door hé, het maakt helemaal niet uit wat ik kom vertellen, ik moest gewoon die week er mee bezig zijn. Het in 't oog houden.

Ja ik ken ze dus, truuken van de foor om mij te misleiden. Mij hebben ze niet meer liggen! Maar weet je wat het gekke is? Het werkte wel. In plaats van 2x per dag, zoals de dokter had voorgeschreven, nam ik nog een paar keer per week zo'n pilletje. Niet 2x per dag, indien nodig. Maar wel gewoon: indien nodig.

En nu weer: wat is de lichamelijke gewaarwording als je een mooi nummer hoort op de radio? Ik sta er nooit bij stil, maar ik voel dat soms wel. Als je er op let kan je zelfs gedetailleerd omschrijven wat je waar allemaal voelt. En normaal gaat het na een minuut voorbij. Nu heb ik er een dag over nagedacht en zit ik er zelfs pagina's lang over te bloggen.

Straffe toeren, Ingeborg!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten