Vakantie

Dat zit er niet in. Het is druk, druk, druk. Man, man, man wat een cliché. Helaas is het bij mij ook waar. En dat is al zo sinds ik als zelfstandige begon te werken. Vrouw en kinderen meepakken en drie weken naar een ver land vertrekken. Luieren in de zon. Het zit er niet in. En niet omdat ik geen vrouw en kinderen heb.

Vanavond ontmoette ik een man die ook als zelfstandige werkt. Hij doet iets financiëels dat ik niet begrijp op interimbasis. Maar niet via Suzanne van Interlabor (die is trouwens zelf overgestapt naar Randstad) maar via een kantoor voor dat soort professionals. Het gaat ook telkens over lange contracten: een half jaar of meer. Hij heeft nu al enkele jaren als doel gesteld: 6 maanden werken en 3 maanden vakantie. Het lukt niet, want hij is werkverslaafd denk ik. Maar als doel klinkt dat wel mooi.

Stel je voor. 3 maanden vakantie. Een tijd geleden zou ik gezegd hebben: dat wil ik nooit! Ik verveel me dood! Maar nu ik zoveel vrije tijd heb opgevuld met al dan niet zinnige dingen, zou ik dat misschien wel zien zitten. Een geocache doen van twee weken. Eens echt naar de schuttersclub kunnen gaan, zonder dat die dag iets anders op de agenda staat. Een fatsoenlijke lunch en shopping dag inlassen...

Maar met de job die ik nu doe kan het natuurlijk niet. Klanten die software gebruiken hebben nu eenmaal een klankbord nodig. Als dat bord er lang niet is, ga je failliet. Zelfs één week is soms al lastig. Jammer maar helaas.

Maar om één alinea terug te draaien, een fatsoenlijke lunch en shopping dag is ingepland. Omdat ik dit weekend alweer de handen vol heb: eerst werkman in 't appartement, dan nog enkele uren programmeerwerk voor een deadline maandagochtend (tiens, heb ik die dan toch?), ga ik maandag voormiddag shoppen. Het is berekoud geworden en ik heb geen winterkledij. Ik heb er wel, maar ze is te oud. Dus maandag voormiddag shoppen en 's middags een kleine lunch. Dan is de dag helemaal bezet als je weet wie mee aan tafel zit ;-)