donderdag 24 november 2011

[suppressed]

Dat verschijnt op een computerscherm in mijn kantoor als iemand me opbelt die geen telefoonnummer doorgeeft. Dat wil zeggen dat ie ervoor gekozen heeft om zijn nummer niet publiek te maken. Wellicht heeft ie daar een goede reden voor. En ik wil ze niet weten, want ik antwoord niet.

Op die computer heb ik software staan die het telefoonnummer toont en opzoekt in zijn telefoonboek. Net zoals je contacten in je GSM. Maar ik vond dat het beter kon, en heb extra software gemaakt die een stapje verder gaat. Als het telefoonnummer niet in mijn contactlijst zit, geeft mijn programmaatje het nummer in op de website van de Witte Gids. En als het goed is, zoekt die snel genoeg het nummer op voor ik te laat ben om de telefoon op te nemen. Helaas is de website van de Witte Gids onlangs veranderd, en het ding werkt niet meer. Moet ik eens aanpassen, want het was heel handig.

Ik heb nogal vervelende oproepen gehad soms. Vaak klanten die weten dat ze me niet horen te bellen omdat ik normaal de tweedelijn ondersteuning geef. Maar het is natuurlijk vaak super super dringend (volgens de klant dan) en dan belt hij toch. En het humeur is dan navenant. En gewoon de hoorn opleggen, dat kan je niet maken. Daarom dus die herkenning van de nummer.

Ik had eerst een antwoordapparaat, maar dat was nog erger. Ik had een klant die meer dan 10x per dag belde en na een tijd ellenlange boodschappen achterliet die elke keer onbeleefder werden omdat ik niet terugbelde. Maar meestal was ik er gewoon niet.

Ik had deze week nog een klant aan de lijn. De update die ik beloofd had uit te voeren was gebeurd, en we bespraken dat nog 5 minuten. Dan even het zinnetje "nu ik je toch aan de lijn heb". Ik haat dat! Bijna een uur aan de lijn gehangen. Alle frustraties van de afgelopen maanden kwamen er uit. En allemaal dingen waar ik in feite niks mee te maken heb. Maar ja, ik was aan de lijn, dus laat maar komen.

Daarom krijg ik zo graag e-mails. Desnoods smsjes. Maar bellen, neen, liever niet. Ik ben dan ook consequent naar andere mensen toe. Ik doe dat juist hetzelfde. Als ik iets wil vragen aan een vriend, stuur ik een sms. Om hem/haar niet te storen. Ik krijg er soms commentaar op, omdat niet iedereen daar zo over denkt. Je kunt toch beter efkes bellen? Wel, efkes bellen komt soms slecht uit. Een mail of sms kan je even laten liggen.

3 opmerkingen:

  1. I agree!!!! Ik bel ook niet graag. Liever mail, sms, zoals je zegt. Dan kan je dat beantwoorden op je gemak en wanneer het je uitkomt.
    Mag ik je even kort bellen nu?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ah ik ambeteer wel redelijk graag mensen via de telefoon :)

    BeantwoordenVerwijderen