woensdag 30 november 2011

Night shift

Het is nog niet zo lang geleden, maar ik was ooit nachtwerker. En dat kan je letterlijk nemen. Ik werkte alleen 's nachts. Er was geen premie voor, ik had ook geen extra vakantie of zo. Ik ben zelfstandige, remember?

Toch had ik beslist om 's nachts te gaan werken. Dat is niet onmiddellijk gebeurd. Eerst was het dagritme wat verschoven naar de avond toe. Ik had gemerkt dat het aangenaam was om 's avonds te werken. Dan kon er immers niemand me storen met telefoons of mailtjes. We waren al een tijdje overeengekomen dat ik geen eerste lijn ondersteuning meer zou geven aan klanten. We waren immers met 3, en de twee andere collega's hadden die taak verdeeld.

Maar het bleef moeilijk voor me om de juiste concentratie te vinden. Het is niet altijd nodig om volledig ongestoord te kunnen werken, maar in sommige gevallen was dat wel zo. Vooral als het gaat om nieuwe ontwikkeling van software. Dan moet ik echt 100% ongestoord kunnen werken. Ik had gemerkt dat zelfs een onderbreking van één minuutje de kans op fouten in de programmatie heel erg kan vergroten. Of in 't slechtste geval ben je helemaal de draad kwijt, en verlies je gemakkelijk meer dan een uur tijd door een kleine onderbreking.

Het was moeilijk om dat uit te leggen aan mijn collega's. Ze konden niet geloven dat een kort telefoontje of zelfs een mailtje van één zin zo'n effect kon hebben. Maar dat was toch zo. En niet omdat ik perse de concentratie niet kon terugvinden, maar meestal was dat telefoontje of mailtje geladen met ongenoegen of frustratie bij een klant. Dat feit alleen bracht me van de wijs en daardoor was de concentratie zoek.

Na een tijd wisten klanten dat ook. Sommigen dachten dat er iets fout was met de tijdsaanduiding van mijn computer. Antwoorden op e-mails en timestamps van nieuwe versies hadden altijd een gek uur 's nachts. Ik had ook één klant die dat door had en die er gebruik van maakte. Hij draaide de vroege shift in Unilever en hij begon om 5u30 te werken. Als hij een probleem had, stuurde hij een e-mail als eerst werk van de dag. Ik ging vaak pas rond 6u 's morgens slapen, en dan kreeg hij nog een antwoord in de vroege uurtjes.

Het is gestopt na mijn diagnose van diabetes I. De eerste maanden na de diagnose was ik enorm moe. Ik sliep soms wel 12u per dag en dan was ik soms nog lui. 's Nachts werken zat er niet meer in, gewoon omdat ik te veel slaap nodig had.

Maar als ik eraan terugdenk, de meest productieve periodes en de moeilijkste stukken die ik ooit geprogrammeerd heb vonden plaats in de nachtelijke uurtjes. Nu is het schema aangepast naar 8-8-8. Acht uur werken, acht uur slapen en acht uur ontspanning. Dat is toch het plan.

2 opmerkingen: