Vassen en fassen

Wat is dat nu weer?

wel...
VAS = voorstel aanpassing software
FAS = fout aanpassing software

Heavy hè? Ik gebruik dat niet hoor. Het bedrijfje waar ik vroeger werkte deed dat. Nadat ik mijn studie beëindigde ben ik gaan werken in een klein softwarebedrijf. Na drie jaar besliste de zaakvoerder om zijn bedrijfje te verkopen aan een ander bedrijf(je). Eerst waren er een 5-tal mensen in dienst, in het nieuwe bedrijf een dikke 20. Dus nog steeds klein, maar het had al wel de kuren van een grote firma.

Plots moest ik om 9u op kantoor zijn. Nie tof nie. Maar het was wel een volwaardig softwarehuis. Dus er zaten niet enkel programmeurs, maar er was een helpdesk, een verkoopsafdeling en een technische ploeg. En wij werden dus de programmeurs. Vier stuks.

Elke maandag was er een meeting die twee uur duurde. Daarvan werden twee minuten gespendeerd aan mijn project en de rest was voor de anderen. Toen leerde ik VASsen en FASsen kennen. De afdelingen van het bedrijfje verzamelden todo puntjes voor de programmeurs. De verkopers deden dat onderweg, de helpdesk aan de telefoon en de technische ploeg ving soms hier en daar wat op. Een VAS was een voorstel tot aanpassing, een FAS was een fout in de software.

En dan gebeurde er iets heel grappig. Er kwam nooit een VAS binnen. Alles was FAS. De wekelijkse vergadering bestond erin het nuanceverschil duidelijk te maken tussen die twee. De verkopers vonden alles wat niet goed was een fout in de software. De programmeurs vonden dat altijd een aanpassing van de software. Na de meeting ontstond er een evenwicht. De helft van de FASsen werden VASsen. En die werden dan weggegooid. Er was immers nooit tijd om software aan te passen. Enkel om dringende fouten op te lossen. Vandaar het wekelijkse steekspel tussen de afdelingen.

Ik ben er nooit gelukkig geweest. Het voelde aan als een saaie nine to five. Er was geen voldoening meer en de werksfeer van het eerste bedrijfje was verpest. Ik ben er dan ook niet lang gebleven. Het plotse overlijden van mijn vader in het begin van het jaar 2000 was voor mij de aanleiding om de stap te zetten. Ik vond dat het leven te kort was om daar nog tijd te verspillen en in maart 2000 ben ik dan zelfstandige geworden.

En nog geen minuut spijt van gehad :-)