Sacoche

Sinds een aantal jaar heb ik een sacoche. Haha, neen dus... een rugzak. Maar het heeft dus wel die functie. Sinds mijn diabetes diagnose zeul ik hem overal mee naartoe. En ik kan ook niet anders. Zeker sinds ik die insulinepomp heb, moet ik heel wat attributen bij hebben. Ik kan het ding immers niet zomaar enkele uren missen als er iets zou fout lopen.

Voor mijn diabetes heb ik nodig: een bloedglucose meter, een prikker, meetstrips, een ketonenmeter, een infuus, een schietei en extra batterijen voor de pomp. Ik moet de pomp kunnen afkoppelen en zien dat ik dan waterdicht blijf. Daar is een kapje voor nodig. Sinds ik die glucosesensor draag heb ik ook extra plakkers nodig, want die durft soms wel eens los te komen. De sensor plakt op mijn buik en gaat 6 dagen mee. Als die van mijn buik valt, verlies ik 45€. Ik kan hem immers niet opnieuw inbrengen. Dus als ik voel dat ie lost kan er een plakker over.

Dan is er een noodrantsoen dat mijn suiker omhoog kan stuwen. Voor noodgevallen Dextro Energy, en voor een langere termijn Grany koeken. Canderel in een draagbaar doosje met een mooie vent op. Die bestaat nog niet lang, vroeger alleen met sexy ladies.

Je merkt al gauw dat dit een hele hoop spullen zijn. In het begin had ik een klein draagtasje waar net mijn portefeuille in kon en wat insulinepennen, maar dat is al lang onvoldoende. En nu heb ik van de nood een deugd gemaakt. Als je dan toch altijd een rugzak meezeult, kan je net zo goed alles meepakken.

Voor de geocache is dat een wandelgps en een zaklamp. Ik heb net een fantastische zaklamp gekocht die 750 lumens licht geeft met 2 kleine batterijtjes. Wonderlijk ding, maar je mag er niet in kijken. Een echte geocacher heeft altijd een spiegeltje bij, maar dat heb ik niet. Ik ben dus nog genen echte.

Voor de vaste donderdag heb ik de nodige lectuur bij en een tros balpennen. Omdat ik alle balpennen verlies, heb ik er net 200 gekocht van Child Focus. Voor het goede doel, en handig voor de sloddervos. Voor de vaste dinsdag op de schuttersclub heb ik een lidkaart met badge nodig. Anders opent de deur niet. Ook een vergunning en sportschuttersboekje, de administratie moet weten wanneer ik langs kom.

En dan is er het nodige speelgoed. Mijn iPad met 3G verbinding voor dode momenten als ik ergens te vroeg ben. En dat gebeurt constant. Ook mijn videocamera met kleine projector, dat is leuk om filmpjes op te nemen en te tonen aan vrienden en familie. Je hebt alleen een witte muur of plafond nodig.

Ik heb gehoord dat je een manbag moet kopen. Dat is een elegantere manier om spullen mee te pakken. Naar het schijnt is dat trouwens helemaal niet vrouwelijk. Maar als ik zie wat een hoop rommel ik meesleur, vrees ik dat ik er minstens twee nodig heb. Dus ik hou het maar bij mijn rugzak. Hij is nu trouwens assorti met zowel de zomer- als winterjas. Het is een fashion do !