Spéciaaal

Je moet het uitspreken zoals het er staat. Het accentje op de é moet je even in het Frans interpreteren. Speeeciaaal bedoel ik dus. En de aaa moet lang zijn, langer dan je gewend bent van de gewone lange aa-klank. En hij moet heel scherp zijn, dus zeker geen Axl Peleman aa-klank. Het beste is dat je de de twee s-klanken, dus zowel de "s" als de "c" een beetje laat slissen. Voor de mannen onder u: doe eventjes alsof je heel erg homo bent. Of misschien moet je daar niet erg veel moeite voor doen.

Maar wat betekent het dan? Anders dan het gewone woord "speciaal". Wel het betekent niet "speciaal", het betekent eigenlijk "barslecht". Alleen, je kan niet altijd dat laatste woord gebruiken. Het hangt af van de omstandigheden, de sfeer en het gezelschap.

Stel dat iemand je uitnodigt voor een avondje toneel. Voor de duidelijkheid: dit verzin ik nu, het is niet gebaseerd op een bestaande ervaring. Niemand nodigt mij ooit uit voor een avondje toneel want ik heb daar een hekel aan. Maar stel dus. En stel dat je heel de avond jezelf zit af te vragen wat je nu aan 't bekijken bent. Stel dat je je doodergert aan de acteurs en dat je vreest dat er een stuk of 3 diepere lagen of betekenissen in zitten die je niet snapt.

Dan komt dus dit woord van pas. Als men vraagt hoe het was, zeg je: "hmmm... spéciaaal". Je zegt niks en alles tegelijk. Je kan er alle kanten mee op. Is dat dan goed? Hou je van speciaal? Of is het te speciaal om nog goed te zijn? Wie zal het zeggen. Maar als je de bovenstaande instructies volgt, zal een goede verstaander je zeker begrepen hebben.

Ik weet trouwens niet waar het vandaan komt. Maar ik heb er met mijn ventje al vaak een serieuze beet om gelachen. Als hij naar een toneel, een concert of een dansvoorstelling is geweest, zal ik steeds vragen: hoe was het? Spéciaaal? Als hij ja antwoordt, weet ik hoe laat het is.