Als dat nu eens wat meer zou lukken. Ik heb er intussen 7 lessen op zitten in de schuttersclub. Het is niet de bedoeling dat ik in de roos leer schieten. Dat klinkt misschien gek, maar het is wel zo. De twaalf lessen hebben enkel als doel dat ik veilig met een vuurwapen leer omgaan. Daarna volgt ook een theoretisch en een praktisch examen, en dan zal ik dus moeten bewijzen dat ik dat ook kan.
Het is dus vooral elke keer opnieuw herhalen wat je eigenlijk al weet. Maar het moet vooral een automatisme worden. Elke handeling die je doet moet doordacht zijn maar ook weer niet. Ze moet doordacht zijn omdat je geen gekke dingen zou doen, maar ze moet ook automatisch gebeuren omdat je nu eenmaal niet bij alles wat je doet mag gaan nadenken. Het moet dus vanzelf komen.
Zo zal ik op het examen zeker een keer geconfronteerd worden met een schot dat niet afgaat. Je haalt de trekker over en je hoort enkel een klik maar er gebeurt niks. Wellicht zal de examinator dat simuleren door te zeggen: stel nu dat dit schot niet afgaat, wat doe je dan. Maar ik zal het geluk hebben dat ie dat niet moet vragen. Het wapen waar ik nu mee schiet is er ééntje van de club, en dat is zo slecht dat het ook heel vaak echt gebeurt dat ie geen schot lost als ik de trekker overhaal. Die procedure ken ik dus alvast van buiten, want nu gebeurt dat per laadbeurt van 5 kogels zeker één keer.
Maar in de roos schieten is niet beter dan in les 3. Het is niet nodig, maar ik zou het toch liever goed doen. Alleen is het moeilijk om met een wapen waar iedereen aan prutst telkens een goede kaart te schieten. Het is niet nodig om op het examen de roos te raken. Maar ik zou toch liefst wel op zijn minst mijn kaart raken en niet die van mijn buurman ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten