dinsdag 13 maart 2012

Kotbaas

Wie heeft er nog een kotbaas? Nee, ik al lang niet meer. Het is inmiddels 17 jaar geleden dat ik nog een studentenkamer had in Antwerpen. Toch heb ik nog steeds contact met mijn toenmalige kotbaas en kotmadam. Zo noemen we hen, we gebruiken nooit hun voornamen.

Het heeft trouwens jaren geduurd voor we wisten hoe ze echt heetten. De studenten waren er af en toe wel mee bezig. Hij zou de kotbaas nu heten? En de kotmadam? Het bleef lang een goed bewaard geheim. Ik heb me altijd afgevraagd waarom eigenlijk, want hun bedoeling was zeker niet om afstand te creëren. Je kon de situatie op mijn studentenkot vergelijken met de serie "de kotmadam". Eén verschil wel: ze woonden er niet.

Maar elke maandag werd er gepoetst. De kotmadam deed haar ronde en probeerde de studenten niet te storen. Dat lukt meestal niet. Ze waren allebei erg begaan met de studenten en een praatje slaan lukte altijd. Ook de kotbaas kon dat erg goed. Als er mankementen waren van technische aard, moest je bij hem zijn. De gemeenschappelijke keuken zorgde voor een hechte band tussen de inwonende studenten. Het ene jaar lukte dat beter dan het andere, soms botste het ook wel eens. Dan hadden we twee scheidsrechters die neutraal waren. Ze kwamen dan de puntjes op de "i" zetten.

Ik heb altijd een goeie band gehad met beiden. Tot op vandaag heb ik ook nog contact met hen. Af en toe komen we bij hen langs en dan wordt er een hapje gegeten en een avond gevuld met verhalen van toen. Ook mijn ventje is er dan bij. Dat was ook raar in het begin, want de periode op kot zat ik nog in de kast. Toch werd er nooit een probleem over gemaakt of iets in vraag gesteld. Ze zijn dan wel een jaartje ouder, maar het contact met jonge studenten heeft hen jong van geest gehouden.

Deze week kreeg ik telefoon. Er was een probleem geweest met de gezondheid dat enkele maanden heeft aangesleept. Het was ernstig en er was een ingreep nodig geweest. Nu is het beter en het is niet levensbedreigend. Ik vind het mooi dat die band er is. Elke maand word ik ook op de hoogte gehouden met de "kotkrant", een elektronische nieuwsbrief die het kotleven van nu samenvat. Maar binnenkort gaan we weer eten. Dit keer komen ze bij ons op bezoek. Ons appartement wilden ze wel eens zien. En het moet niet altijd van één kant komen, natuurlijk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten