Wazig

Ik had er een truukje voor geleerd. Het medeleven met mijn medemens had een noodstop nodig. Dat moet zo, want anders kom je zelf in de problemen. Ik heb het geleerd van mensen die ervoor studeerden. De witte lijn diende om een duidelijke afbakening te maken. En het principe was eenvoudig: als je wakker ligt van problemen van iemand anders, dan gaat het te ver. Er waren natuurlijk uitzonderingen, want niet iedereen is even belangrijk in je leven, dat kan ook niet.

Maar nu loopt het dus fout. Ik heb de regel toegepast en ik twijfel. De lijn is veel waziger dan vroeger. Misschien mocht ik ze niet trekken want ik heb niet genoeg betrouwbare info om dit soort beslissing te nemen. Je kan immers enkel een oordeel vellen als je weet of je de waarheid te horen kreeg. Als dat je daaraan twijfelt wordt alles moeilijker. Je kan enkel meeleven met iets dat echt gebeurd is. Als dat niet zo is, wordt je vertrouwen misbruikt en dan had ik gelijk om de lijn te trekken. Als ik me vergis ben ik veel te hard geweest en heb ik iemand erg gekwetst.

Ik hoop dat tijd raad brengt, want dit is een heel moeilijke oefening in mijn stappenplan.