dinsdag 3 april 2012

De wijnkaart

Wie de wijn ging kiezen vroeg de ober in zijn beste Nederlands. Dat mijn ventje enkel één glas wou en dat ik geen wijn bij het eten wou verbaasde hem. Een keuze was niet nodig, de wijnkaart hebben we genegeerd. Eén glaasje huiswijn was voldoende. Ik zou nochtans denken dat iemand die in een restaurant werkt dat toch wel vaker moet tegenkomen. Maar dit was in Wallonië en niet in Vlaanderen. Wel nu ik dit neerschrijf, ik weet het niet. De ene kant van het meer ligt in Wallonië, de andere kant in Vlaanderen. En ik weet niet aan welke kant het hotel eigenlijk ligt.

Waarom het er bij hoort weet ik nog altijd niet. Het is me immers aangeleerd dat dat zo is. Toen ik 15 jaar was en we gingen op restaurant, dan dronk ik ook geen glaasje wijn bij het eten. Ergens onderweg moet iemand mij ingefluisterd hebben dat dat lekker is en dat het er bij hoort. Het is voor mij moeilijk te beoordelen of dat vroeger zo was. Pas op, ik kan meteen zeggen dat ik het lekker vond, dat is wel duidelijk. Maar de reden waarom, die kan ik niet duidelijk zeggen.

De discussie is al heel oud en als ik ze ooit met iemand voer zit het er steevast tegen. Stel dat men wijn zou uitvinden met 0% alcohol die exact dezelfde smaak heeft als diegene die je nu lekker vindt bij je avondmaal. Zou je dat dan nog zo vanzelfsprekend vinden dat het er bij hoort? Ik hoor je direct denken: ja, natuurlijk. En toch geloof ik je niet. Het is een moeilijke discussie want alcoholvrije wijn bestaat wel maar hij smaakt naar druivensap voorbij de houdbaarheidsdatum.

Maar stel nu dat het wel zo was, zou je dan een eerlijke keuze kunnen maken en zeggen dat je het alcoholvrije glas even graag zou hebben als het gewone? Ik weet dat ik het niet wou vroeger. Ik dronk wijn, bier en anderen omdat het lekker was, dat klopt. Maar als er geen alcohol in zou zitten zou ik het minder "lekker" hebben gevonden, net om die reden. Het lichtjes in de wind raken, dat hoorde er bij. Dat maakte de avond aan tafel gezelliger, dat was voor mij de reden waarom de wijn er bij hoorde. En wellicht bij heel veel andere mensen ook. Alleen mag ik dat nooit zeggen want ik krijg steevast het deksel op de neus.

Het zij zo. Iedereen recht op zijn mening. Ik drink in elk geval Cola Zero als aperitief en water bij het eten. Ik kan je echt geruststellen dat mijn maaltijd me heerlijk smaakt. Het hangt alleen af van de kwaliteiten van de chef en niet van de glazen wijn die ik tijdens de avond heb gedronken. Ik blijf dus in elk geval objectief doorheen de gangen.

Ik vertelde het op de vaste donderdag en iemand zei dat hij in Frankrijk op reis was geweest. De gewoonte is als je aan tafel komt om de wijnglazen om te draaien indien je geen wijn wenst. Bij ons ook hoor, maar ik doe dat nooit. Hij zei dat de kwaliteit van het restaurant af te meten is aan de tijd dat het duurt vooraleer de ober de glazen meeneemt. Hij had gegeten in een klasserestaurant want de glazen waren binnen 30 seconden van de tafel verdwenen. Ik denk dat ik dat eens ga uittesten de volgende keer.

3 opmerkingen: