donderdag 26 april 2012

Vuurdoop

Dat was dus vandaag. Twee jaar ben ik nu lid van de club. De Anonieme Alcoholisten. Elke keer als we onze twaalf stappen hebben gelezen komt de vraag. Dat gebeurt ongeveer elke 3 maanden als je elke week één stap bespreekt. Maar soms is het wat langer, want nieuwe leden hebben het voorrecht om nogmaals de eerste stap te horen.

En al een hele tijd komt dan de vraag. Wie is de nieuwe chairman voor de komende 12 weken. De voorzitter leidt het gesprek, hij laat iedereen één voor één aan het woord. Maar dat durf ik natuurlijk niet. Dat heb ik me toch altijd wijsgemaakt. Tot vorige week dan, toen ik besefte dat ik al twee jaar kom en nog nooit die verantwoordelijkheid heb genomen.

Maar vanavond dus wel. De eerste stap is per definitie de gemakkelijkste. Niet om hem te doen, wel om hem uit te leggen. Je belooft jezelf om vandaag niets te drinken. Toch niets met alcohol dan. En die belofte doe je enkel voor jezelf. Niet voor je vrouw, niet voor je kinderen, niet voor je familie of je vrienden die vinden dat je best wat minder zou drinken. Zelfs niet voor je dokter of je hulpverlener die zegt dat het vijf voor twaalf is. Je belooft het enkel aan jezelf. En je belooft het enkel voor 24 uur. Een langere belofte kan je immers niet aan. Dat is de basis van het hele programma, de eerste en enige stap die ik tot nu toe trouwens doe. De andere stappen blijven voorlopig suggesties of tips die ik meeneem, maar niet perse stuk per stuk uitvoer.

Het spreekt dan ook voor zich dat die eerste van 12 vergaderingen mij altijd wel ligt. Het is in feite het enige waar ik echt over kan meepraten, AA-stappengewijs dan toch. En vandaag deed ik dat als voorzitter. Als nerveuze voorzitter, maar of mensen dat hebben gemerkt weet ik niet. Ik heb in elk geval van verschillende mensen gehoord dat ik dat goed deed. Iemand zei zelfs dat het wel leek alsof ik dat al jaren deed. Dat zal wel wat overdreven zijn, maar ik denk dat het wel zal lukken.

Voilà, nog 11 weken te gaan. Tenzij er nieuwelingen bijkomen, dan huppelen we eventjes een week weer naar stap één. Maar dat is dus geen probleem want die ken ik.

Ik wil nu wel aangesproken worden met chairman. Voorzitter mag ook.
En als ik praat moet je zwijgen.
Want ik heb een bel en als het moet gebruik ik ze.
't Is maar dat je het weet ;-)

1 opmerking: