Plan B

Ik heb geen plan B. Ik wil ook niet dat je het me opdringt. Plan B ontwerpen wil zeggen dat je in plan A niet gelooft. Het is geen goede huisvader strategie. Het is de beste manier om plan A te doen mislukken. Als voorbereid zijn op het ergste gelijk staat aan doemdenken, dan doe ik niet mee.

Ik heb er namelijk een goede reden voor. Het heet zelfvertrouwen. Geloven in mezelf is belangrijker dan voorbereid zijn op het ergste. Ik heb het geluk dat ik gezegend ben met een goed werkend brein. Bovendien heb ik een linker én een rechterhand. Er zijn dus geen objectieve redenen om te denken dat alles in de soep zal lopen. Er zijn geen redenen om na te denken over een plan B.

Ik weet wel dat het goed bedoeld is. Ik weet wel dat andere generaties anders denken. Maar ik woon in mijn generatie. Misschien zelfs in een jongere, dat zou ook nog kunnen. Het is in elk geval niet onverantwoord. Het is niet onvoorbereid zijn. Het heet problemen aanpakken als ze zich stellen. Het lijkt op een regeringsvorming. Als je plan B in je hoofd hebt voor je aan plan A begint, dan is het gedoemd om te mislukken. Dát is pas doemdenken.

Dag per dag leven is mijn manier. Het is de goede manier en de enige die ik aan kan. Het heeft tijd en moeite gekost om dat te beseffen. Het wil helemaal niet zeggen dat ik de flierefluiter uithang en me van niks iets aantrek. Het wil zeggen dat ik een gezond evenwicht heb gevonden tussen wat ik vandaag nodig heb om gelukkig te zijn en genoeg bagage hebben om de toekomst aan te kunnen. En die is niet zwart. Hij is rooskleurig.

Ik hou van kleuren, remember?