Vanavond opnieuw de andere tafel bezocht in Aalst. Dat het concept zo verschillend is, maakt het erg boeiend. Maar dat is blijkbaar niet enkel voor mij zo. Ook de tafelgenoten vinden het vreemd dat ik vaak verbaasd ben over hun manier van werken. Hoewel ik verlegen ben - ik mag het niet meer zeggen, ik weet het - heb ik er weer erg veel over gesproken. En hier mag het, want het hoort bij het concept. Een vraaggesprek of een discussie is hier wel toegestaan.
Dat ik beide benaderingen wel kan smaken, dat is een beetje vreemd. Maar net omdat het zo verschilt, kan je snel voor- en nadelen ontdekken. De rol van de chair(wo)man is misschien meer uitgesproken in Aalst. Ze leidt de discussie en brengt elk discussiepunt aan als een vraag aan de groep. Dat is anders dan het voorlezen uit de twaalf stappen en dan een aanzet geven om de beurtrol met monologen aan te zwengelen. Ik kom natuurlijk ook weer elke keer tussen als de spreker zijn zeg gedaan heeft. Ik mag ook inhoudelijk er op ingaan, want ik ben nog steeds voorzitter (nog maar eventjes). Maar een echte discussie op gang brengen mag niet.
Maar toen kwam toch even een verrassende wending. Ook de andere mensen aan tafel vinden het boeiend dat mijn aanpak in Antwerpen zo verschilt van de aanpak in Aalst. Ze vinden het zo boeiend dat ik de vraag heb gekregen om in Aalst chairman te zijn. Wel maar voor één avond natuurlijk. Gewoon om te proberen en zien wat men ervan denkt.
Het lijkt me een heel goed idee en ik ga dat met plezier een keertje doen. Het is natuurlijk afwachten hoe de vaste klanten reageren, want het is niet makkelijk om om beurt telkens alleen te vertellen wat er op je lever ligt zonder dat er specifieke vragen worden gesteld. Maar we zullen zien wat het geeft.
Binnenkort ben ik chairman ad interim :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten