Nog één keer dan. Chairman op de AA vergadering in Aalst. Ik had een strak plan, maar het werd een beetje aangepast. Door de situatie van de dag heb ik de eerste stap geschrapt van de planning. Graag had ik er even over gesproken met de nieuweling, want stap 1 maakt het hele plan meteen duidelijk. Het is de basis van de 12 stappen, en als je als nieuweling binnenkomt hoort het even daarover te gaan. De nieuwe was al enkele keren op het appèl, maar omdat we niet echt over de stappen spreken in deze vergadering vond ik het een goed idee om het nu te doen.
Helaas, de nieuweling was er niet. Er was andere hulp nodig die een meer intensieve begeleiding geeft dan één vergadering per week. Dat is jammer, maar we hopen dat het vruchten afwerpt. We zijn er nog erg nauw bij betrokken omdat we van alle gebeurtenissen op de hoogte werden gehouden. De nieuweling vond al iemand binnen de groep die steun kon geven en dat verheugt me erg.
Dat bracht mij dan weer naadloos bij de twaalfde stap. Daar wordt immers haarfijn uitgelegd wat hulp bieden in die situatie betekent. Hoe je dat best aanpakt en misschien vooral wat je best niet doet. Dat maakt het een beetje moeilijk, omdat er ook grenzen zijn aan wat goed is voor beide betrokkenen.
Uiteraard kon het strak schema van de vergadering volgens het boekje vandaag even niet. Er was veel te vertellen en dan moet dat ook kunnen. Gelukkig zijn er geen scheidsrechters en moet er geen examen gedaan worden. Regels waren minder belangrijk en discussies mochten dus een keertje wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten