dinsdag 25 september 2012

Het pilletje

Zou het niet handig zijn als er een pilletje bestond dat er voor zorgt dat je niet meer drinkt. Dan moesten al die mensen niet zoveel moeite doen om elke week naar de AA te gaan of om psychologische hulp te zoeken bij geschoolde mensen. Niemand zou nog hervallen en het zou geen moeite kosten, want door het pilletje drink je geen alcohol meer.

Het antwoord is simpel: het bestaat. Er zijn enkele soorten, maar de bekendste is Antabuse en ik heb het een hele tijd ingenomen. Tijdens zo'n kuur kan je door elke dag een half pilletje te slikken bij het ontbijt volledig verlost worden van een drankverslaving. En het werkt wonderwel. Het wordt lichamelijk onmogelijk om nog alcohol te drinken. Als je het wel zou doen, zal je eerst een hele vieze smaak in je mond krijgen. Daardoor zal je een glas bier of wijn waar je aan begint meteen weer uitspuwen. Moest dat niet voldoende zijn om je tegen te houden, dan zou je enorm zware lichamelijke klachten krijgen. En die komen er zeer snel, binnen enkele minuten al. Je zou heel rood aanlopen, heel erg beginnen zweten en je hartslag zou in geen tijd meer dan verdubbelen. Je zou in principe heel lang zo'n pilletje mogen nemen, want er zijn nauwelijks bijwerkingen. Als je niets drinkt, wel te verstaan.

Maar waarom doe ik het dan niet? Omdat het een marteltuig is. Het probleem dat je hebt en de redenen waarom je perse iets wilt drinken veranderen niet. Er was een levensgroot dagelijks dilemma: zal ik vandaag iets drinken? Elke ochtend zei ik neen, en elke avond was het mislukt. En nu werd het dilemma: zal ik het pilletje nemen of niet?

Dan kwam de verslaving boven. Ik moest het nemen, want anders zou alles mislopen. Ik zou mijn werk verliezen, mijn relatie, mijn appartement, mijn zaak. Alles wat fout was hing vast aan het feit of ik het pilletje zou nemen of niet. Laat dat nu net het originele probleem van een alcoholist zijn. Het eerste probleem was weer daar, nu in een andere vorm. De belofte om niet te drinken was omgezet in een belofte om het pilletje te nemen.

En het spreekt voor zich dat ik uitwegen zocht. En dat ik ze vond. Een pilletje innemen onder begeleiding is onzin. Ik slikte het niet in en vijf minuutjes later lag het in het toilet. Later werd het opgelost in een glas water, en dan dronk ik het glas uit. Maar ik leerde snel welke dosis haalbaar was om weer te drinken. Er was immers niet elke dag controle.

Het pilletje hielp wel erg veel in de periodes dat ik het zelf vrijwillig nam. Het gaf bescherming voor enkele dagen als ik onrust verwachtte. Maar dat was al in de periode dat ik zelf had beslist om niet meer te drinken. Dan was het een goede ondersteuning.

Bottom line is: het pilletje werkt niet om een drankverslaving aan te pakken. Daar heb je een heel andere aanpak voor nodig.

Voor mij is dat my life part II.

Ik zou er een boek over kunnen schrijven.

En dat ga ik doen.

2 opmerkingen:

  1. Eéééééééééééééééééééééééééééh? *de nieuwsgierigheid druipt hier van mijn scherm na die laatste zin*

    BeantwoordenVerwijderen