Toch is het aan onze tafel een fenomeen dat heel bekend is. Eén van de meest klassieke leugentjes die we ons zelf voorlogen om te zeggen dat er geen probleem was. Het gaat over een uur dat je met jezelf afspreekt dat aanvaardbaar is. Een uur waarop je wacht overdag. Als je voor dat uur iets drinkt met alcohol is dat niet aanvaardbaar. Maar als je na dat uur iets drinkt heb je voor jezelf uitgemaakt dat je geen probleem hebt.
Ik kwam 's morgens iemand tegen aan het station in Aalst. Dat was lang geleden, toen ik nog met de trein naar Aalst reed ;-) Hij had alle kenmerken van een echte doorwinterde alcoholist. Je ziet het aan de ogen, de blik die nergens op gericht is en aan de manier van wandelen. Bij deze man was ook de kleding niet verzorgd en zijn algemene toestand was schabouwelijk. Hij had een zakje bij van de Panos. Ik denk nog: ooh, dat is heel goed! Hij eet tenminste nog. Maar hij opende het zakje en haalde er een blikje Jupiler uit. Dat was onmiddellijk leeg en dan volgde toch een "gezond" ontbijt. Eén of andere chocoladekoek of zo. Zijn beer o'clock moet vroeg geweest zijn.
Ik had ook lang zo'n beer o'clock. Ik hield me er ook aan. Alleen als er iets erg gebeurde, dan verdiende ik soms een voorgerecht. Er gebeurde vaak iets erg. De limiet van wat erg was, werd ook verschoven. En na een tijd was het uur ook aangepast, want een uurtje eerder kan toch ook geen kwaad. De laatste jaren trok ik me er niks meer van aan, maar een lange periode was het wel zo.
Ik ken nu nog mensen die er zo over denken. Mensen die niet aan onze tafel aanschuiven. Ik spreek er geen oordeel over uit, maar ik weet hoe ik zelf was. Misschien zijn andere mensen anders. Maar voor mij was het een gevaarlijke uitvlucht. En ik ben blij dat ik hem niet meer gebruik.
Vandaag is er geen beer o'clock. En morgen zien we wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten