HbA1c

Ik hoop dat ie weer goed is, maar meestal is dat wel zo. Ik heb weer een 3-maandelijkse controle in het ziekenhuis achter de rug en deze keer hebben we eens niet over geocaching gepraat maar wel over diabetes.

Ik had namelijk heel wat vragen. Het is nogal opvallend dat dat getal bij mij altijd goed is. En dan begint een mens zich af te vragen wat er zo anders is aan mij. Ik ken ondertussen heel wat andere mensen met dezelfde aandoening, maar bijna niemand met die HbA1c.

Het zou te verklaren kunnen zijn door het feit dat ik nog in de honeymoonfase zit. Dat klinkt heel prettig, en eigenlijk is het ook zo. Sommige mensen krijgen de type I diagnose en hebben de komende maanden of jaren bijna geen moeite om een goede regeling van hun diabetes te hebben.

Ik vroeg me dat af, want je kan dat makkelijk testen. Er bestaat een test die meet hoeveel insuline mijn pancreas nog zelf maakt. Hij is namelijk nog niet helemaal dood, je zou kunnen zeggen dat ie terminaal is. Hij functioneert nauwelijks nog, maar hij doet dus nog wel iets. En dat werd blijkbaar ooit getest. En toen bleek dat dat iets er wel was, maar dat het weinig was. Te weinig in elk geval om te zeggen dat ik in die honeymoonfase zit.

Het feit dat die pancreas nog een beetje werkt (ik weet niet of het nu zo nog is want de test gebeurde 2 jaar geleden) zou trouwens niet zo erg veel veranderen. Wij hebben vaak de indruk dat het allemaal van een leien dakje loopt bij mensen die nog een beetje insuline aanmaken, maar dat ontkende hij. Vaak ziet hij zelfs geen verschil bij mensen die uit de honeymoonfase komen en dan plots "gewoon" diabeet zijn. Dat komt gewoon omdat mensen mettertijd meer verstand hebben van koolhydraten en insuline. Ze zullen dus na een jaar beter geregeld zijn en dat compenseert het verlies van insulineproductie in de pancreas.

Ik vind het eigenlijk wel goed nieuws. Wellicht zal mijn pancreas nog een beetje insuline aanmaken. Maar wat het toen was, stelde niet zoveel voor. Het getal weet ik niet, maar ik zat in de "middenmoot" van de diabeten op dat moment. Het wil wel zeggen dat het alleen slechter wordt, maar misschien is dat al gebeurd. En dat ik dus niet binnen enkele jaren plots heel slecht geregeld ben omdat mijn pancreas ineens volledig stopt. Dus het feit dat het bij mij best vlotjes loopt komt vooral door de moeite die ik doe, door de sensor die ik draag en door 't feit dat ik gewoon geluk heb dat mijn suikerwaardes redelijk goed luisteren naar insuline die ik inspuit. Het grote iedereen is verschillend cliché.

Ik zou ook de test opnieuw kunnen doen maar hij raadt het niet aan. Ten eerste omdat het een agressieve test is. Hij zorgt ervoor dat ik tijdelijk erg ontregeld geraak omdat men glucacon inspuit om te zien hoe de pancreas erop reageert. Glucagon is suiker en daar word ik zeker heel mottig van. Ten tweede omdat de test weinig nieuwe info zou geven. Het feit dat ik weet dat mijn pancreas nog een beetje werkt of niet meer werkt doet niks ter zake. Het verandert niks aan de behandeling. En dat ie nu zeker geen wonderen meer doet, dat weten we al uit de vorige test.

Ik heb nog iets bijgeleerd. Brittle diabetes zal ik wellicht nooit hebben. Dat is een compleet ontregelde diabetes. Ik wist trouwens ook niet dat het vaak een psychisch probleem is, dus brittle patiënten hebben vaak gewoon diabetes type I maar zijn onmogelijk te regelen. Hormonen en gemoed spelen dan een grote rol, maar lichamelijk is er vaak geen verschil met wat ik nu heb.

Ah ja, ik heb nog iets bijgeleerd. Maar dat wist ik eigenlijk al. Ze kennen niks van sensoren en niks van software om mijn pomp uit te lezen. Of het een goed idee was om een Dexcom aan te schaffen? Hmmm... Dexcom? Ja, ons ander ziekenhuis heeft wel een patiënt die dat eens heeft gebruikt. Daar stopte de kennis. Da's niet erg hoor, nu trek ik ook mijn plan hè ;-)