Zucht

Dat had ik vroeger nooit kunnen denken. Ik ga naar de dokter en ik moet eerst een lijstje opstellen. En dat komt deze keer niet omdat mijn geheugen het laat afweten. Dat is wel zo hoor, alleen is de lijst ook echt te lang om uit het hoofd te onthouden.

De dingen die pijn doen weet ik wel, want dat voel je gewoon. Maar diegene die je niet voelt, die moet ik noteren. Een griepprik omdat ik chronisch ziek ben. Op het voorschrift schrijft ie: risicopatiënt. Chronisch zieken en ouderen moeten de prik krijgen. Ik behoor nog tot de eerste groep, maar 't voelt soms al zoals de tweede.

Hernia's doen precies geen winterslaap. Ik vrees het tegendeel, want de pijnstilling moet opnieuw straffer. Helaas doet diegene die "opgelost" was nu ook weer mee. Hij is nochtans operatief verwijderd, maar mijn vermoeden werd bevestigd. Ik kan de spieren en de tenen die pijn doen intussen goed herkennen. En nu was de pijn enkele centimeters verschoven. Dat lichaam zit raar in mekaar als ik aan mijn tenen voel welke ruggewervel kwaad wordt.

Statines moesten er ook bij sinds kort. Hij is ook op de hoogte van de nieuwe regel. Diabetici hebben nu strengere regels dan gezonde patiënten. Hij vindt het ook vreemd dat de cholesterol van mijn vriend het dubbele is van de mijne, en dat hij geen pillen moet nemen. Het zij zo...

Een nieuw fenomeen. Het is te zeggen, ik heb het al lang, misschien al enkele jaren. Maar het was nooit erg storend en het geeft geen pijn. Maar het wordt wel erger. Als ik een tijd achter het toetsenbord zit, wordt mijn rechterarm gevoelloos. Enkel de linkerkant van die arm en enkele spieren tot aan de schouder voelen loom aan. Ik maak er me zorgen over omdat het lijkt op de andere symptomen in mijn rug. De dokter bevestigt dat het mogelijk is. In elk geval een zenuw die gekneld raakt, maar omdat het tot de schouder en verder gaat kan het een beginnende hernia zijn. Ik zit niet op nummer vier te wachten, maar moet me geen zorgen maken. Hij merkt op dat het enkel gevoelloos is en geen pijn doet en dat is een goed teken. Waarop ik antwoord dat ik natuurlijk altijd onder de pijnstillers zit en misschien niks zou voelen als het al pijn deed. Dat kon ie alleen beamen.

Ik kom buiten met een nieuwe waslijst. Eén voor de apotheek. Zoals altijd is niet alles voorradig. Ik moet twee keer terugkomen, één keer om de sensoren op te pikken en één keer voor de rest van de lading. Dan weer naar de dokter om de griepspuit ook effectief te plaatsen. En donderdag naar het ziekenhuis voor de check-up en driemaandelijkse babbel.

Dus zes keer buitenkomen voor mijn gezondheid in één week. Je zou er een verkoudheid van opdoen ;-)