So not me

OK, dit is echt niet wat je van mij verwacht. Toch was ik me al een hele tijd aan het afvragen hoe dat nu zit met al die gebruikte batterijen die ik op een hoop gooi in de kast. Je moet ze verzamelen en in propere zakjes van Bebat naar een verzamelpunt doen. Ik heb dat nog nooit gedaan, dus ik weet niet hoe het werkt.

Ik weet één ding wel. De batterijen die uit mijn wandelGPS komen, en die volgens het toestel al leeg zijn, zijn dat in het echt helemaal niet. Ze kunnen in de afstandsbediening van de digicorder nog maanden meegaan. Ook de AAA modelletjes die volgens mijn insulinepomp einde verhaal zijn, zijn het ook zeker niet. De spanning is nog meer dan 1,3V. Als je weet dat een standaard oplaadbare batterij maar 1,2V geeft als ze volledig is opgeladen, weet je meteen dat de pomp niet erg economisch omspringt met de batterij. Ik moet ze dan ook elke week vervangen. Dat komt wel door de sensorgrafiek die altijd actief is.

Dus heb ik het plan opgevat om van de tweehonderd batterijen die klaarliggen om ze weg te gooien een selectie te maken. Alles wat minder dan 1,2 Volt geeft, gooi ik weg. De rest heb ik gesorteerd. Afhankelijk van welke toepassing ik nodig heb, kan ik nu kiezen welke batterij ik nog verder gebruik. Voor afstandsbedieningen kan ik makkelijk de vakjes 1,2V nog gebruiken. LED Zaklampen zullen zeker 1,4V nodig hebben. Er blijken ook nog batterijen tussen te zitten die helemaal vol zijn, dus die gaan zo weer de pomp in. Ik ben benieuwd wat dat gaat geven. Ik ben vooral benieuwd of mijn theorie een beetje klopt. De tijd zal het leren.

Alleen die doos hè... dat moet zoiets worden natuurlijk :-)