Je kan er donder op zeggen dat het anders loopt dan gepland. Om te beginnen plan ik niet veel, dus dat maakt het al een beetje lastig. Maar wat ik plan, loopt helemaal anders af. Het is niet erg, zolang het maar in een richting bolt waar je ergens voldoening in vindt.
De studierichting was slecht gekozen. Daarom was ik ook gebuisd. De tweede richting was beter gekozen. Maar ze was te gemakkelijk. Ik ging er nooit naartoe omdat er geen kennis te rapen viel. Het diploma was er zonder moeite en ik kan het op mijn cv zetten. Verder betekent het niets voor mij. De examens kon ik meestal goed doen met mijn eigen ervaring met spielerei, electronica en domme computertjes. Hobby's van toen ik in de lagere school zat hadden meer ervaring opgeleverd dan de cursussen die ik in deze richting op 24-jarige leeftijd nog aanvatte.
De job ging een beetje in die richting. Programmeren onder Windows had ik nog nooit gedaan. Maar elektrische motortjes aan je deur en gordijnen hangen om ze op commando open en dicht te laten gaan, dat is geen carrièrekeuze. Je moet volwassen worden en een échte job vinden, komaan zeg.
Toch kwam het vaak terug. Tijdens het programmeren onder Windows kwam ik toestellen tegen die echt iets deden. Ooit zelfs een machine om biervaten te vullen. Magnetische kaartlezers en een draaikruis om toegang te verlenen aan bezoekers van een fitnessclub. Drukpersen die mijn Windows computer vertelden hoeveel pagina's ze juist gedrukt hadden. Hoeveel ze verspild hadden, dat was zeker zo belangrijk. Ik scande ooit barcodes in een transportbedrijf in de haven. Een draagbaar toestel moest op maat geprogrammeerd worden in een taal die niemand kende. Ze was uniek voor dat toestel, dus die uitdaging was groot. En altijd was het gevoel daar, dat gevoel dat ik dát eigenlijk het liefst deed. In grote mensentaal heet het besturingen. Een computer wordt pas interessant als er iets aanhangt dat beweegt.
Plots kreeg het een andere vorm een tijd geleden. Ik miste de hobby en vulde ze opnieuw op met de Arduino. In de eerste plaats om verder mijn kennis van c++ bij te schaven. Dat is de opstap naar andere talen waar je in de grote mensenwereld echt mee aan de slag kan. Want ik doe dit heel graag omdat je er super leuke dingen mee kan doen, én omdat ik ondertussen echt iets leer. Ik weet dat het voor mij de enige manier is om zonder cursus bij te scholen. Jammer dat zoiets als een "Arduino-programmeur" niet bestaat. Dat zou pas cool zijn.
Moet je nu iets weten? Het bestaat wel. En misschien ben ik dat zelfs voor een korte tijd. Als het goed is zelfs zeer binnenkort. En ik kan wellicht veel thuiswerken. Is dat spannend of is dat spannend ? ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten