De Facebookpagina geeft ze allemaal, maar het was een kwestie van wachten tot ie voorbij kwam. Dr Phil-ism nr 1. Zijn grootste wijsheid in één zin.
Je eigen comfortzone wordt langzaam aan gecreëerd. Ze maakt je niet gelukkig, maar dat merk je niet. Het beste dat je kan verwachten is dat het ooit beter zal zijn. De manier om dat te bereiken is als de wereld rondom jou gaat veranderen in die vorm die jij hebt geboetseerd. Zoals het nu gaat, is het niet eerlijk en dat moet veranderen. Het denkpatroon is gebaseerd op vaste pijlers. Ze vormen de fundering van het huis dat nog gebouwd moet worden. Maar andere mensen hebben andere meningen. Ze vormen obstakels en die zorgen ervoor dat je nooit verder komt dan die fundering.
Het is een negatief denkpatroon dat versterkt wordt. De spiraal die je naar beneden trekt. Het enige wat je kan doen is boos zijn op de wereld omdat het oneerlijk is. Je kan alleen maar medelijden hebben omdat je eigen roep naar rechtvaardigheid zoals jij dat ziet door niemand begrepen wordt. Als je lang in de spiraal zit word je machteloos en geef je het op. Je leeft verder in je eigen zelfbeklag.
Waar ben je nu? Werkt je strategie? Als je een plan hebt om gelukkig te worden, dan moet je ooit je doel bereiken. Waarom gebeurt het dan niet? Welke ingrediënten mis je nu om het doel te bereiken? Alles wat je tot nu toe deed, is niet gelukt. Kan je geen andere route berekenen? Je weet dat het niet de snelste of de kortste was. Wat is het dan wel?
Je wist het eigenlijk al lang. Toch deed je er niks aan, want daarom is het ook een comfortzone. Het wil niet zeggen dat die aangenaam is, het wil alleen zeggen dat het enorm veel moeite kost om ze te verlaten. Het is eenvoudiger om ongelukkig te zijn binnen de zone dan misschien gelukkig te worden maar de zone dan wel moet verlaten. Het verlaten van de zone brengt grote angst en dat wil je ten allen tijde vermijden.
Het vraagt een grote inspanning van je geest. Je moet erkennen wat je fout deed. Je moet weten waar je karakterfouten zitten en bereid zijn om er iets aan te veranderen. Maar om daar te geraken moet je eerst en vooral eerlijk zijn tegenover jezelf. Eerlijk naar jezelf kijken en erkennen wat je verkeerd doet. Laat de wereld rondom jou voor wat ie is. De diepe gracht die je hebt gegraven rondom je fort moet opgevuld worden. Hoe sneller je antwoordt om jezelf te verdedigen, hoe minder kans je hebt om te luisteren naar wat de andere misschien goed had bedoeld. Kritiek dient niet altijd om je onderuit te halen. Soms is ie opbouwend, maar je moet ademen om te horen hoe ie klinkt. Je moet luisteren zonder meteen te roepen dat het oneerlijk is. Woorden mogen bezinken, ook al ben je het niet eens. Zinnen zijn bedoeld om op te nemen en te verwerken. Niet om terug te kaatsen als een boemerang naar diegene die het soms misschien wel goed bedoelt.
Er gebeurt iets vreemds. Als je rustig bent, kan je kritiek best verdragen. Als je luistert doet die zelfs erg weinig pijn. Hij helpt je om de pijlers weer op te bouwen. Ze waren toch van slecht beton en nu kan het alleen maar beter gaan.
Het is het begin van een lang proces dat je gelukkig zal maken. De fouten in je karakter kan je niet allemaal wegnemen. Sommigen zullen misschien aanwezig blijven, maar als je weet dat ze daar zijn, kan je er rekening mee houden. Als je kan verklaren waarom je koppig bent, kan je er rekening mee houden. Je kan zelfs zeggen tegen anderen dat je koppig bent en je op voorhand verontschuldigen voor die karakterfout. Als je het aanvaardt zal er iets fundamenteels veranderen: je zal minder koppig worden.
Als je erkent wat je fouten zijn, dan kan je veranderen. Het is een levensgrote wijsheid die omgekeerd zit in de spreuk. Je kan niet veranderen wat je niet erkent.
You can't change what you don't acknowledge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten