Een vreemde gang van zaken deze keer. Op de wekelijkse afspraak op donderdag zou stap één uit het boekje worden voorgelezen. Dat is niet zo vreemd, want het gebeurt wel vaker dat er een nieuweling zich aanmeldt om hulp te krijgen in de strijd tegen de drankduivel.
Alleen zijn we niet gewend dat de nieuweling iemand meeneemt ter ondersteuning. Bij deze dame was het toch zo, en meteen ontstond er een moeilijk dilemma. Het reglement zegt namelijk dat iedereen aan de tafel zich bewust moet zijn van zijn of haar alcoholprobleem, en dat hij of zij de intentie heeft om er iets aan te doen. Dat werd ook uitgelegd aan het duo, maar voor één keer zouden we het misschien door de vingers kunnen zien. Elke vergadering is autonoom en de chairman mag beslissen wat er gebeurt, zelfs al is dat niet volgens het boekje.
Alleen, die besliste wijselijk om het aan de mensen te vragen. En dan ontstaat er een vreemde carrousel. Niemand wil namelijk de eerste zijn die zegt dat hij er niet mee akkoord is. Je bent eerder geneigd om voor vandaag even niet moeilijk te doen. Maar dat was buiten één van de vaste leden gerekend. Toen ie binnenkwam en het probleem kreeg uitgelegd was ie eerst geneigd om eventjes mee te gaan met de groep. Dan kwam al vlug de melding dat hij vandaag niet zou spreken. Ook anderen hadden zoiets laten verstaan.
Een bijkomend probleem was dat er een sterk vermoeden bestond dat de vriend zelf ook niet vies was van de pintjes. Hij antwoordde zelfs 'ja' op de vraag of hij alcoholist was. Op zich zou het een goed teken zijn, want dan is hij zelf persoonlijk even welkom als de dame die hij steunde. Alleen, op de vraag of hij bereid was om er iets aan te doen antwoordde hij heel duidelijk negatief.
Dat maakt het probleem nóg groter! Er mogen geen buitenstaanders op de vergadering aanwezig zijn, maar als we het zouden toelaten en die zit dan ook nog eens te verkondigen dat af en toe jezelf flink bezatten niet erg is, dan is dat een probleem voor de hele groep. Onze meningen zijn erg extreem op dat gebied, en ik ben me zeer bewust van die sterke opinies. Dat is ook de reden waarom het programma werkt. Moesten we ervan overtuigd zijn dat af en toe een glaasje wijn geen kwaad kan, dan worden de poten onder de tafel weggezaagd en is heel de bende binnen de kortste keren klaar voor de ontwenningskliniek.
Er was geen democratie deze avond. Het is ook normaal omdat de regels overtreden het fiat moet krijgen van elke vaste klant. Als één persoon vindt dat het niet kan, heeft hij vetorecht, en niet de nieuweling die meteen de regels wenst om te buigen. Na enkele krasse woorden die ik als nieuweling helemaal niet had durven uitspreken, heeft het duo dan ook de kamer verlaten.
Het is jammer voor de dame. Ze zocht hulp en we hebben ze niet kunnen geven. Toch ben ik het eens met de beslissing die uiteindelijk door de meerderheid gedragen werd. Moest ik de eerste keer aan de tafel gezeten hebben met mijn ventje naast me, dan was het nooit gelukt. Niet omdat hij het niet goed meent met me, integendeel. Alleen, je moet het zelf meemaken om te begrijpen hoe het is om een verslaving te hebben. Alles wat ik op mijn eerste meeting zei, zou anders klinken als ik niet vrijuit kon spreken. Dat komt niet omdat wij geheimen hebben voor mekaar. Dat komt omdat ik een ziekte heb die hij gelukkig niet volledig begrijpt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten