Eindelijk, een kamer!

Vandaag was het dan zo ver. Ik ben opgenomen in het ziekenhuis voor een nieuwe herniaoperatie. Morgenvroeg om 8u start de ingreep en als alles OK is, zou ik tegen een uur of 11 moeten voorzien zijn van een Dynesys. Die constructie zal me in de toekomst hopelijk behoeden voor nieuwe problemen. We rekenen er nu op dat de problemen op z'n minst toch een hele tijd zullen wegblijven dankzij de ondersteuning die het ding biedt aan de onderste wervels.

Uiteraard liep het vanaf het begin weer fout, zoals dat meestal gebeurt in mijn vertrouwde omgeving in dit huis. Ik was netjes op tijd toen ik me om 15 uur stipt meldde aan de balie. Die moeite had ik me beter bespaard want er was geen kamer vrij. Om te beginnen de gebruikelijke verontschuldiging dat er geen eenpersoonskamer beschikbaar was, hoewel ik er recht op heb. Dan maar een plaats "op de zaal" zoals een vierpersoonskamer hier heet. Maar ook die bleek volzet. Tot 18 uur heb ik dan in de cafetaria braaf mijn beurt afgewacht met ondertussen af en toe een vraagje aan de balie of het al zo ver was. Om 18u ontmoette ik dan eindelijk mijn kamergenoot. Ja hoor kamergenoot... enkelvoud. Eén persoon ligt er op de kamer van vier en dat was al heel de dag zo. Dan naar de ECG die gepland was deze namiddag. Helaas was het eigenlijk al gesloten, maar gezien het foutje van de collega's mocht ik toch het onderzoek nog ondergaan.

De anesthesist kwam langs en die ziet dat helemaal zitten om deze diabeet in slaap te doen. Normaal is dat wat vervelend, zo'n diabeet in slaap doen omdat de suiker constant moet in de gaten gehouden worden. Maar de sensor zal mee aan het team worden gegeven zodat het heel de ingreep constant gemonitord wordt.

Ik heb me ook even geinformeerd hoe de suiker zonder pomp wordt geregeld. De standaard glucoseoplossing met Actrapid vond ik geen goed idee, dus men zal een oplossing gebruiken die de helft insuline bevat. Ik heb immers een pak minder insuline nodig dan wat de standaard baxter bevat. Nu nog een verplichte douche met een vieze zeep morgenvroeg, en als alles goed is, zou ik morgennamiddag voor het eerst in 6 maanden geen pijn meer voelen.

Fingers crossed ...