dinsdag 4 juni 2013

Doe-het-zelf

Dat viel dus enorm goed mee, ik kan de printplaten die ik zelf maak nu zo scherp ontwikkelen dat de nieuwe generatie microchips ook in het gamma van de keuzemogelijkheden zit. Dat is fijn omdat alles dus veel kleiner kan, en het is fijn omdat massaproductie van die dingen maakt dat ze in prijs nu vaak erg voordelig uitkomen.

Alleen is er één ding dat steekt in het verhaal. In het filmpje van de printplaat die ik zelf maak is er één stadium niet echt DIY, en dat is de fotogevoelige printplaat. Die koop je dus zo in de winkel of online, en die zijn behoorlijk duur. Alles is relatief hoor, maar als in het ontwerp van mijn geocache potje dat hier gisteren stond blijkt dat de printplaat het duurste onderdeel is, dan is dat een beetje jammer.

Zoals altijd kan dat veel goedkoper. Ik ken het nog van vroeger, het kan tot 5x goedkoper. Je kan de printplaat en de fotogevoelige laag apart aankopen. Ik had een tijd geleden al 10 printplaten in China gekocht zonder fotogevoelige laag, en deze week werd ook de spray met fotogevoelige laag geleverd.





De eerste resultaten zijn helaas slecht. Ook hier weet ik van vroeger dat ik er nooit behoorlijk in geslaagd ben om printplaten zelf fotogevoelig te maken. En zeker niet in dit geval, nu alles nog dichter bij elkaar moet liggen op de afdruk.

Nu ja, ik moet meteen toegeven dat het er behoorlijk mislukt uit ziet, maar toch is het potentieel daar om alles in orde te krijgen.






Eerst en vooral ligt er te veel stof op de plaat. Er zitten zwarte puntjes tussen de banen en sommige banen zijn zelfs onderbroken door stofdeeltjes. Da's het risico als je zo'n resolutie wilt proberen natuurlijk.

Maar het belangrijkste is wel dat ik niet de goede verhouding heb gevonden tussen belichtingstijd en ontwikkelingstijd. Deze print is onderbelicht, en dan krijg je dus banen die elkaar raken zoals op de foto (tussen tweede en derde gaatje bovenaan).







Op de andere plaat lukte dat dan weer wel, zoals je ziet is de baan hier wel los van de twee gaatjes die ernaast liggen, maar dit is overbelicht. De laag komt helemaal los en als ik dit zou etsen, zouden vele banen gewoon niet geleiden.




De truuk zal zijn om ergens de gulden middenweg te vinden, maar dat is niet makkelijk. Elke print die ik probeer heeft immers een laag die niet egaal verspreid is omdat ik het zelf met een spuitbus erop spuit.

Blijven oefenen, zeker...






UPDATE

Ik heb de pagina maar net geschreven en ze is verouderd ;-)



Het is nu dus wel gelukt, op een print van 12 stuks zijn de meesten (OK, met een beetje hulp van een breekmes) gelukt. Ik zal wellicht niet de hoogste nauwkeurigheid halen die ik met de kant-en-klare platen haal, maar dit is behoorlijk goed. Als je weet dat de hoogte van de font van mijn bijnaam 0.9 mm is, moet je toegeven dat het behoorlijk goed is. In real life is dit plaatje zo groot als een stuk van 5 cent, remember?

bibi is tevreden :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten