Retro stuff

Een hobbycomputer heette dat. Als we nu een PC in huis hebben is dat een toestel om vanalles mee te doen. Documenten openen, internetten, spelletjes spelen... Alles in één toestel. Toen ik jong was, was dat anders. Toen waren er Personal computers voor bedrijven en homecomputers die je thuis aan je TV toestel aansluitte. De taken waren dan ook veel meer gescheiden dan hoe dat vandaag gebeurt. Ik moest lang nadenken om de lijst van computers die ik ooit in huis had weer voor mijn geest te halen. Het gaat dan ook over vele jaren geleden, de eerste moet van begin jaren '80 zijn.



Geef toe dat de Atari 2600 er tot op de dag van vandaag mega cool uitziet. Welk ontwerp ken je nu nog waar men hout in een computer verwerkt? Zelfs al was het maar een spelcomputer.

Technically klopt dit niet, want ik heb deze homecomputer nooit in huis gehad. Nu ja, hij was heel vaak in mijn buurt en ik heb er enorm fijne herinneringen aan. Software in BASIC schreef ik zelf in zijn 1,5K intern geheugen.

Zoals alle homecomputers was er geen monitor, enkel een TV scherm. Dat was best geen kleurentoestel, want dat kon ie toch niet aan.





Mede daarom was deze supercomputer revolutionair. Wel 8 verschillende kleuren op je scherm, en als je de "bright" optie aanzette zelfs 16. Alle mooie herinneringen uit mijn jonge jaren zitten in deze 48K RAM. Met dit ding heb ik wonderbaarlijke dingen gedaan. Hij is de reden waarom ik vandaag een passie voor computers heb.

Hoe deze twee in het plaatje passen weet ik niet. Ik heb nooit iets uitgestoken met de Apple II en de Apple II c (de portable versie).

Maar ik had ze beide in huis, ik denk zelfs dat ik er meer dan 2 had. Een zakenman als buurman hebben had zijn voordelen. De afdankers uit zijn bedrijf kwamen in mijn kamer staan, maar ik deed er nooit echt iets mee.





Dat kan je ook zeggen van  de Atari 600 XL. Ik denk dat ik hem ooit eens ergens uit de Koopjeskrant moet gekocht hebben, maar ook dit ding heb ik nooit echt gebruikt.




Dat kan je niet zeggen van de volgende toestellen. De Sinclair QL was de opvolger van mijn hartedief ZX Spectrum. Ik heb er heel vaak mee bezig geweest, maar je kan het enkel zien als een computer die je als "normale" gebruiker in huis hebt. Van programmeren was geen sprake meer, hoewel ik best wel probeerde.


Dat was zeker ook zo toen ik deze Commodore Amiga kocht. Overstappen naar de concurrentie! Zo voelde het zeker aan, want de super populaire Commodore 64 was altijd de meer bekende tegenhanger van mijn ZX Spectrum.
Toch was dit een ander verhaal. Plots was daar een harddisk en een floppy drive zoals we dat later kenden. Een nieuwe wereld ging open, maar opnieuw niks programmeerbaar...
Ik heb hier veel muziek mee gemaakt, je zou het een vroege iMac kunnen noemen.

Verder dan mijn allereerste PC ga ik niet opsommen, want hierna volgt een lange lijst en ze hebben met mijn hobby niks meer te maken. Maar het zijn vanaf dan dus enkel PC's met Windows zoals we die nu kennen. Intussen ben ik ook al hogeschoolstudent, en deze PC XT was dan ook in de eerste plaats bedoeld om documenten te openen die ik op school had gemaakt. Mijn echte hobby gebeurde nog steeds op de Amiga.




Begon ik nu de opsomming met een spelconsole? Dan horen de dezen er ook bij natuurlijk. Ik denk zelfs dat ik ze nu nog heb, al dan niet in een berging.

Maar mooi zijn ze niet meer. Qua look kan geen enkel model de Atari 2600 overtreffen. Ze hebben geen hout in hun design ;-)