dinsdag 2 juli 2013

Basaal aanpassing met Dexcom

Het is toch echt een geschenk uit de hemel hoor, mijn Dexcom glucosesensor. Wat er nu volgt kan zelfs mijn eigen endocrinoloog nooit klaarkrijgen. Niet omdat ie niet slim genoeg is, in tegendeel. Hij heeft gewoon niet de goede data voorhanden.

Al enige weken zag ik dat mijn ochtendwaarde hoger was dan gewoonlijk. Nu moet je dat in mijn geval met een korrel zout nemen, want ik weet dat de meeste T1 diabeten dromen van waarden rond de 100. Maar ik was 80 gewoon en je wil dan toch weten wat er aan de hand is. Omdat ik niet meteen een verschil zag in mijn dagelijkse routine, er was ook niet meer stress en een moment van de maand heb ik niet, heb ik toch beslist om de basaalinstelling van mijn insulinepomp aan te passen. Nu is dat niet zo vreemd, ik doe dat wel eens een keer meer. Maar dit keer had ik wel erg sterke wapens om het goed te doen.

Dit is één van de redenen waarom ik wist dat mijn insulinebehoefte toch licht aan het stijgen was.

Ik ben niet gewoon om wakker te worden van mijn alarmen op de Dexcom omdat ik te hoog sta. Soms eens te laag, dat kan wel. Maar te hoog 's nachts? Nee, dat gebeurt normaal nooit. Rond 4u is er eerst een alarm gekomen omdat ik boven 130 stond. Om 5u heeft het alarm me danig geïrriteerd dat ik ben opgestaan en geprikt heb om de hoge waarde te bevestigen. Dat is het rode puntje iets na 5u. En ik stond inderdaad hoog, voor wat ik gewend ben toch.

In deze periode (enkele weken geleden) was ik ook overdag heel erg vaak aan het corrigeren. Ik herinner het me goed omdat ik mijn snelle correctieknoppen had ingeschakeld, iets wat mijn diabetesteam absoluut niet wil. Ik kan nu immers insuline toedienen zonder naar het scherm van de pomp te kijken en dat vindt men akelig. Maar je hebt meteen door wat de piepjes betekenen die de pomp geeft en ik vond het gewoon handig om snelle correcties te doen. Wat dus betekent dat ik ze vaak deed.


Nu is het aanpassen van mijn basaal akelig simpel als my friend Dex gegevens uitspuwt. Er is een grafiek die "succesrapport" heet en dat is mijn favoriet. Hier zie je de gemiddelde nachtelijke waarden voor en na de correctie die ik deed. De rode lijn is het gemiddelde van de week voor de correctie, de blauwe lijn geeft de week na de correctie weer.

Ik heb die correctie niet gegokt hé, ik had een gelijkaardige grafiek gemaakt om twee maanden te vergelijken. Ik merkte dat de nacht van de huidige maand behoorlijk hoger stond dan een maand geleden. Of de maand daarvoor of daarvoor. Op die basis wist ik wel hoeveel extra insuline ik 's nachts nodig had en het effect is nu dat de blauwe lijn weer zo laag staat als voorheen. Nu dus met 10% meer basale insuline, verdeeld over de nacht en de late namiddag (daar had ik hetzelfde fenomeen).

Wat ik dus wil zeggen: zonder sensor zou ik dit aan mijn endocrinoloog voorleggen en die zou om te beginnen zeggen dat er niks aan de hand is. Hij heeft gelijk natuurlijk, een ochtendwaarde rond de 100 is nog geweldig goed. Maar hij zou gewoon de tools niet hebben om het eventueel wél aan te pakken moest ie het al nodig vinden. En nu kan het dus wel. En het kan heel gemakkelijk.

Ook dat zie ik in het succesrapport. De gemiddelde glucose (vorige week - deze week) is weer lager en de standaardafwijking is weer wat ze was. Die waarde geeft aan hoe sterk je schommelingen zijn, en door de constante correcties waren die plots best aanwezig.

I love my Dex :)

mijn diabetesblog: http://diabetes.jangeox.be

1 opmerking:

  1. Nice! Ik hoop dat ik het net zo goed geregeld ga krijgen als jij Jan, eens ik de pomp heb. Dit artikel ga ik alvast in de favorieten zetten. :-)

    BeantwoordenVerwijderen