Niet helemaal juist, want hij staat er nog niet. Maar ik ben één stap verwijderd om hem uit de kelder naar hier te verhuizen. Er is immers een bescherming nodig rond het plastieken bakje waar het bijtend zuur in zit waarmee ik printplaten ets. Ik kreeg de tip om een ander soort zuur te gebruiken, iets dat moderner is en minder gevaarlijk voor je kledij. Misschien doe ik dat ook wel, maar dan nog zou dit systeem zijn nut hebben.
Er komt dus eerst een kastje waar het zuur in staat. Er wonen twee katten in deze kamer en we willen niet dat ze het bakje gaan omkieperen of erger nog: dat ze benieuwd zijn hoe het smaakt. Het zuur moet dus in dit kastje staan, maar niet zonder extra bescherming.
Bovenaan moest achter de warme leiding van het bidet dit tussenstuk met een extra stopkraan voorzien worden.
En weer was alles (bijna) van de eerste keer waterdicht.
Ik leer het nog :)
Er klopt iets niet in mijn redenering hè. Hoe kan je nu een bak met water altijd laten staan zonder hem ooit leeg te gieten? Het water moet trouwens heet zijn om het zuur te verwarmen tot zo'n 40°C. Maar de plastic bak heeft geen afvoer, en zelfs al zou me dat lukken, de bak staat te laag om aan een afvoer te bevestigen in deze kamer.
Sterker nog, in het uiteindelijke plan is er een microcontroller voorzien die de temperatuur van het water op peil zal houden door de kraan te openen met een ventiel dat nu nog ergens in een Chinees postkantoor ligt. Het ventiel zal extra warm water toevoegen en de pomp zal het afkoelende water afvoeren. De microcontroller zal ook het waterpeil kennen met een sensor die al klaar ligt.
Het antwoord is: bijna. Dit is nu geen spectaculair debiet, zeker als je weet dat het buisje maar 6mm dik is. Maar het werkt dus wel. Gelukkig kan het pompje 12 volt verdragen, en nu geef ik het slechts 6. Het uiteindelijke debiet gaat dus veel beter zijn.
Daar zie ik dus geen enkel probleem :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten