zaterdag 1 februari 2014

Een warmwatercircuit

Het grote zurenplan komt één stapje dichterbij. Het niet-lekkende bidet was een stap die me even op de borst deed kloppen. Nu volgt een essentieel onderdeel: de zuurbak.

Niet helemaal juist, want hij staat er nog niet. Maar ik ben één stap verwijderd om hem uit de kelder naar hier te verhuizen. Er is immers een bescherming nodig rond het plastieken bakje waar het bijtend zuur in zit waarmee ik printplaten ets. Ik kreeg de tip om een ander soort zuur te gebruiken, iets dat moderner is en minder gevaarlijk voor je kledij. Misschien doe ik dat ook wel, maar dan nog zou dit systeem zijn nut hebben.

Er komt dus eerst een kastje waar het zuur in staat. Er wonen twee katten in deze kamer en we willen niet dat ze het bakje gaan omkieperen of erger nog: dat ze benieuwd zijn hoe het smaakt. Het zuur moet dus in dit kastje staan, maar niet zonder extra bescherming.

Dat is niet meer dan deze plastic bak die ik vul met enkele centimeters water. In dat water plaats ik dan het bakje met het zuur en het plan is dat dit altijd zo zal blijven staan. Ik wil dus nooit de grote plastic bak of het kleine bakje verplaatsen. Ik ga ook het kastje vastmaken aan het bureau en het bureau verankeren in de muur. Je zal dus nooit per ongeluk tegen het kastje kunnen duwen en daardoor het zuur omver gooien.

Daarom heb ik deze extra kraan in het kastje gemonteerd. De kraan geeft gloeiend heet water dat rechtstreeks van de boiler komt, zonder mengkraan. Daar heb ik meteen een kapitale fout gemaakt omdat de grijze plastic buis enkel koud water verdraagt. Maar dat zal in de praktijk geen probleem zijn als mijn plan werkt.




Bovenaan moest achter de warme leiding van het bidet dit tussenstuk met een extra stopkraan voorzien worden.

En weer was alles (bijna) van de eerste keer waterdicht.

Ik leer het nog :)

Er klopt iets niet in mijn redenering hè. Hoe kan je nu een bak met water altijd laten staan zonder hem ooit leeg te gieten? Het water moet trouwens heet zijn om het zuur te verwarmen tot zo'n 40°C. Maar de plastic bak heeft geen afvoer, en zelfs al zou me dat lukken, de bak staat te laag om aan een afvoer te bevestigen in deze kamer.

Daarom stond er dus een zwart bakje met batterijen op de foto hierboven. In de plastic bak zal dit Chinese pompje zorgen dat het water kan weggepompt worden uit de plastic bak als de job erop zit.

Sterker nog, in het uiteindelijke plan is er een microcontroller voorzien die de temperatuur van het water op peil zal houden door de kraan te openen met een ventiel dat nu nog ergens in een Chinees postkantoor ligt. Het ventiel zal extra warm water toevoegen en de pomp zal het afkoelende water afvoeren. De microcontroller zal ook het waterpeil kennen met een sensor die al klaar ligt.


Maar dat is allemaal voor later. Nu was de enige vraag: is het pompje sterk genoeg om de job die het normaal in een aquarium doet, hier ook aan te kunnen? Ik moet immers meer dan een meter hoogte omhoog pompen.

Het antwoord is: bijna. Dit is nu geen spectaculair debiet, zeker als je weet dat het buisje maar 6mm dik is. Maar het werkt dus wel. Gelukkig kan het pompje 12 volt verdragen, en nu geef ik het slechts 6. Het uiteindelijke debiet gaat dus veel beter zijn.

Daar zie ik dus geen enkel probleem :)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten