zondag 2 februari 2014

Lichtkrant

Ik vroeg me af waarom dit zo duur was. Dit is een redelijk standaard lichtkrant die je overal in de plaatselijke kleinhandel wel ziet hangen om relevante info te tonen die de kleine zelfstandige de wereld wil insturen.


En dit kwam ik tegen bij mijn Chinese vrienden op AliExpress.

Als er een discrepantie van een factor 10 tot 100 in een prijs zit, dan word ik nieuwsgierig. Ik wil dus zeggen: als je het aantal lichtjes dat je hier ziet gaat tellen en dan uitrekent hoeveel de kostprijs per lichtje is in de lichtkrant van de plaatselijke frituur, dan betaalt de friturist dus 10 tot 100 keer meer dan wat deze dingetjes kosten.


Ik weet natuurlijk dat deze lichtjes moeten bestuurd worden en dat daar elektronica voor nodig is. Iemand moet daar ook over nadenken, dus er komt heel wat software aan te pas. Maar je blijft met de originele factor 10 of 100 zitten omdat ik er toch vanuit ga dat de duurste onderdelen in een lichtkrant de lichtjes moeten zijn.

Je kan dat op één manier ontdekken. Je koopt er zo 30 en je gaat er mee aan de slag ;-)

Dit is het ontwerp dat ik gemaakt heb voor drie van die 'letters'. Er kunnen dus drie matrixen van vijf bij zeven lichtjes op één printplaatje. Natuurlijk is dat waardeloos, want je hebt met drie cijfers of letters geen lichtkrant. Je zou dus vier of vijf van die printjes naast elkaar moeten plaatsen en ze verbinden met elkaar. Dat is voor zover ik het nu zie de reden waarom het zo duur is. Simpel gezegd: het zijn gewoon te veel lichtjes.

Dus niet de prijs per lichtje, maar wel de besturing is een ramp. Je kan om te beginnen niet alle lichtjes samen aandoen, want dan zou je een microcontroller moeten hebben met één uitgang per LED. Je hebt dus veel elektronica nodig (om te beginnen een multiplexer) om alles bestuurbaar te houden.

Laat dat nu net niet mijn bedoeling zijn. Ik ga proberen om één microcontroller per drie letters te voorzien. De bedoeling is dat je één printplaatje zal krijgen voor drie letters. De microcontrollers zullen dus onder elkaar moeten beslissen welke LED's moeten aan- en uitknipperen als er een tekst voorbij loopt. Door die manier van werken maak ik de software heel moeilijk, maar de besturingselektronica heel makkelijk. Enkel één chip per drie letters, geen extra besturingselektronica voor grote stromen door de LED's en geen multiplexers.

Het is een theorie die ik alleen kan uittesten door de print echt te maken omdat het onbegonnen werk is om dit met draadjes op een experimenteerbord uit te testen. Maar als mijn berekening klopt, zal de lichtkrant net licht genoeg zijn om ze te kunnen lezen. Daar zit immers het grootste probleem: de LED's zullen maar één zevende van de tijd branden. Als alle LED's op één rij allemaal samen branden, zal ik stroom tekort komen. Ik ga gewoon zorgen dat ik ze dus nooit allemaal samen laat branden. Simpele problemen hebben simpele oplossingen ;-)

Zag je trouwens de vorige foto van mijn printplaatje? Cool ontwerp hè, als je ziet dat ik enkel dit heb getekend:


Ik heb een website gevonden (http://mayhewlabs.com/3dpcb) die dit saaie groen/zwarte scherm in 3D kan omzetten. Zo kan je zelfs de componenten op je printplaat echt zien staan, nog voor je ze in 't echt maakt. Zo had ik kunnen vermijden dat ik in mijn vorig ontwerp een connector moest afzagen omdat ie een chip raakte. Dat zie je dus niet als je de print ontwerpt.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten