Beeldstabilisator

Kleine probleempjes om een timelapse filmpje te maken los ik liever zelf op. Het aantal fotootjes zal heel erg veel hoger zijn dan wat ik eerst dacht. Dat ligt niet alleen aan de snelheid waarmee het gebouw wordt afgebroken, maar ook aan mezelf. Ik wou soms meer dan 20 foto's per uur nemen, omdat sommige details me ontsnappen aan dat tempo.

Zo kan je bijvoorbeeld nooit een zonsopgang filmen met één foto per drie minuten. Na vijf foto's is de zon op, dus als je 30 beeldjes per seconde plant, is dat niet zinnig. Alleen, als ik nu geregeld het tempo van de foto's ga aanpassen, kom ik wel met een probleem zitten. Het uiteindelijke filmpje zou soms heel snel gaan en af en toe heel traag. Het zou dus fijn zijn om ook als ik elke vijf seconden een foto neem, er ook elke drie minuten eentje genomen wordt. Maar die foto bestaat natuurlijk al, je moet gewoon 35 foto's negeren om van 5 seconden naar 3 minuten interval te gaan (reken maar eens na).

Uiteraard ga ik niet elke keer één foto kopiëren en dan 35 stuks negeren, dat zou te veel werk kosten. Daar schreef ik dus software voor. Ongeacht wat het interval was van de originele foto's, ik kan nu altijd een interval 'uitfilteren' van 3, 6, 9 minuten. Op voorwaarde dat de foto's elke zoveel minuten bestaan natuurlijk, ik kan er geen bijtoveren.

Het tweede probleempje was eigenlijk groot. Er is te veel wind op het terras en de foto's bewegen veel te veel om een mooi vloeiend filmpje te maken. Stabilisatiesoftware bestaat voor de Mac, maar als ik de plugin wil kopen voor mijn bestaande software, dan kost dat 800€. Uiteraard kan ik zoiets niet aan.

Daarom dus mijn eigen software. Het principe is heel eenvoudig: ik heb een programma geschreven dat het gebouw naast het provinciehuis opzoekt op de foto. De software zoekt zelfs het uiterste puntje linksboven van dat gebouw.

Op basis van dat puntje, gaat ie alle foto's bijknippen zodat de beelden niet meer schokken. Dit schema'tje is geen voorbeeld, het is de echte routine (sterk vertraagd) die tekent wat ie juist berekent. De gekleurde blokjes op het einde duiden de juiste verticale en horizontale grenzen van het gebouw aan, en zo ken ik het hoekpuntje.

Ik had natuurlijk ook kunnen focussen op het provinciehuis zelf, maar daar is een klein probleempje mee. Dat staat er niet meer binnenkort ;)

Soit, buiten een klein detail werkt het dus heel erg goed, en daar is dit bewijs van. Het kleine detail is dat er nog een beetje rotatie zit op het eindresultaat. Maar geef toe: het verschil tussen 'voor' en 'na' kan tellen :)