Ik had graag verteld

dat het geen jaar was van kommer en kwel. Als ik spreek over één jaar, bedoel ik zelfs een pak meer omdat in ons gesprek de periode tussen twee operaties telt, terwijl mijn situatie gauw twee jaar dezelfde zal zijn. Maar spreken over één jaar is eenvoudiger omdat de data van de ingrepen zo gelijkend waren.

Maar het was niet enkel kommer en kwel, en dat had ik graag verteld. Het klopt dat alles anders werd. Er was pijn en ik voelde me vaak slecht. Meer dan ik zelf besef, want ik hoorde van iemand dat het zelfs zichtbaar erger werd door enkel mijn gelaatsuitdrukking per maand te zien veranderen.

En toch was het niet zo en dat had ik graag verteld. Het was slechts één deel van mijn leven, het overheerste de dag niet. Dat is cru gezegd, want ik had wel van die dagen. Ik schreef het op, ze staan hier op deze pagina's en dat hielp. Maar als je alles samentelt, was het echt niet zo. Ik had dat graag verteld.

Ik deed trouwens niets anders dan dat. Ik vertelde dat ik een nieuwe hobby terugvond. Maar alles wat jij hoorde was het deel in de zin voor de komma. "Door de pijn kan ik niet meer geocachen, daarom heb ik een oude nieuwe hobby weer ontdekt". Ik sprak de zin uit om te zeggen dat ik blij was met de nieuwe hobby. Maar jij hoorde enkel het eerste deel met pijn en hoe erg ik dat moest vinden. Maar dat deed ik niet en dat kon je niet plaatsen. "Hoe kun je nu zo denken", hoorde ik ooit. Ik kan het omdat ik het geleerd heb. En ik ben er blij mee, want het heeft mijn leven veranderd, jaren geleden al.

Ik vertelde over een gebouw dat men afbreekt. Dat ik enthousiast was omdat zo'n dingen filmen en versnellen heel spannend zijn. Het is een andere hobby die opnieuw tevoorschijn kwam en het maakte me blij. Dat het uit de hand liep met meer camera's op andere plaatsen, dat ik zelfs werd uitgenodigd op het dak van het gebouw omdat de man die baas was over de afbraak even enthousisast was over die filmpjes die ik maakte. Dat alles heb ik verteld en steeds veranderde het onderwerp. Want ik moest praten over hoe slecht het met me ging. Als ik het niet deed, hoorde je mijn woorden maar je stopte met luisteren.

Het klopt dat ik minder bel en niet meer zo vaak langskom. Dat komt omdat ik de censuur niet verdraag. Ik ben een volledige persoon en geen ziektebulletin. Ik had het je graag verteld en ik deed het ook. De woorden waren er, maar je hebt ze genegeerd. Ik vind dat heel jammer want het is slecht voor je gemoed. Maar ik ga verder omdat mijn gemoed in tact is.

Ik had graag verteld ... maar de boodschap verdwijnt steeds.

Ik aanvaard het omdat ik het niet kan veranderen.