Er moest iets belangrijk veranderen aan de MP3 potjes die ten velde liggen in Niel en Zwijndrecht. De ene had al na tien dagen een platte batterij en de andere was plots verdwenen. Ik kan weinig verhelpen aan diefstallen, het is wel zo dat Zwijndrecht geen mogelijkheid had om het potje te verankeren met een ketting zoals de andere waypoints dat wel hebben. Maar fundamenteel moesten ze gewoon veel betrouwbaarder zijn. Als het nog eens verdwijnt, moet ik dat ook anders aanpakken.
Zo ziet de nieuwe constructie eruit. Ik ga niks meer verlijmen omdat het toch kapot gaat. Er komt dus nu een stuk aluminium aan te pas om de print vast te houden en tevens de connector voor de hoofdtelefoon toegankelijk te maken. De connector is nu trouwens een goedkoop Chinees model, en geen Belgische met schroefdraad.
Ik redeneerde eerst dat die met schroefdraad beter zou zijn, maar nu blijkt dat de connector toch loskomt, is dit beter. Hij is verankerd in de printplaat met meer dan zijn soldeerpunten, dus qua stevigheid zit dat wel goed.
Het probleem van de batterij is uitgeklaard. Om te beginnen was de eerste batterij er eentje "uit de doos" en dat is helemaal geen goed idee als die doos uit China komt. De batterij geeft de volledige spanning weer als je ze uitmeet, maar in werkelijkheid is ze minder dan 20% opgeladen. Ik merkte nu dat na 2 volledige cycli de batterijen echt goed zijn. De nieuwe modellen gaan vier uur mee als ze muziek maken en vijf jaar in slaaptoestand. De eerste tijd heb ik gemeten, de tweede is uiteraard theoretisch ;-) Er is een tweede probleem met de module zelf waardoor de spanning zelf snel zakte, maar dat is ook opgelost.
Er zijn ook aanpassingen aan de elektronica. Naast de microchip die de software bevat, zijn er nu vijf SMD componentjes nodig. Twee daarvan zorgen dat je met een flinke tik op de box de muziek niet laat starten, zoals dat eerst zonder magneet dus kon. Nu kan ik dat zeggen omdat de eerste versie toch nergens meer ligt ;-)
Maar de belangrijkste aanpassing is gebeurd in de printplaat zelf en in de software. Een zenerdiode en een grote weerstand verlagen de batterijspanning zodat de chip die spanning als een nauwkeurig getal kan inlezen door een ingebouwde A/D convertor. Hij zal dus zelf weten wanneer de batterij plat gaat, en laat dat ook horen zoals ik dat hier al eens had uitgetest. Een Engelsman zal zeggen hoeveel spanning de batterij nog geeft als die erg laag wordt. Ik reken een beetje op de bezoekers om dat dan ook te melden.
Dit is het resultaat. Het potje is enkel waterdicht als de dop erop zit, maar eigenlijk was dat al zo. Ik probeerde wel om een mooi plastic dopje te voorzien dat waterdicht verlijmd was, maar dat is onzin. Er is immers altijd het gat van de connector zelf, dus waarom die moeite nog doen. De print is trouwens behandeld met plasticspray en ik test ze uit door ze onder de kraan te houden. En ja, ze blijft dus werken!
Mijn "making of" filmpje van vroeger moest dus ook een update krijgen :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten